Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door tony p
Goed zo, nu mag je mij eens uitleggen wat Cuba hiermee te maken heeft.
|
U probeerde mij te weerleggen door woordspelletjes, dat is niet gelukt...
Citaat:
|
(wie er juist in die kaste zit, wat hun privileges zijn,...)
|
Iedere ambtenaar die een controlerende post in het bezit heeft en niet onmiddelijk afzetbaar is door het volk... En dat zijn er zeeeeeeer veel.
Hun privileges zijn grotendeels dezelfde als die van een typisch stalinistische kaste; het is te zeggen corruptie, machtmisbruik en dergelijke tegenover ondergeschikten en mensen die erlangs moeten passeren.
Citaat:
|
Over de corruptie op Cuba: die is er ongetwijfeld, maar je wordt op je wenken bedient want in november is er een grootscheepse campagne tegen corruptie gestart waarbij in totaal zo'n 100.000 sociale werkers en universiteitsstudenten worden ingezet. Door de corruptie in de petroleumsector aan te pakken zou 140 �* 150 miljoen dollar vrijkomen.
|
Blijkbaar beseffen jij en fidel niet dat het met controle niet op te lossen is, maar dat het ziekte is van het eigen systeem. Een ziekte van een gepland systeem zonder arbeiderscontrole, de ziekte evenzeer van een representatief parlementair stelsel - want mist enige nuances is dat het geval op cuba. Het probleem is enkel op te lossen met democratie, met de weg naar socialisme. Fidel had beter Lenin moeten lezen voor zijn dood.
Citaat:
|
Er is trouwens maar 2 % werkloosheid in Cuba (de laagste ter wereld als het je zou interesseren), ze komen van 8 % in 1995.
|
Dat doet er niet toe; Werkloosheid is in een socialistisch systeem ONMOGELIJK!
Citaat:
Fidel Castro: "In ons land is er geen presidentieel systeem, het is een collectief presidentschap..."
Met dit collectief presidentschap bedoelt hij de Staatsraad, die verkozen wordt door het parlement (of Nationale Raad). Castro is de voorzitter van die Staatsraad en mag dus urenlange speeches houden (onlangs nog 6 uur aan een stuk), op bezoek komen bij de baseballploeg, etc.
|
Wat is daar nu mee?
Nu feit blijft dat het argument van burgerlijke infiltratie binnen andere partijen bij opdoeken van het één-partijsysteem een non-argument is.