[drosophila]

Oorspronkelijk geplaatst door Harald

Maar vanuit het thema "democratie" spreken we hier over "subsidiariteitsbeginsel".
De regel dat alles wat op een lager vlak kan beslist worden, ook op dat lager vlak wordt beslist.
Oekazes van de partijtop zijn dan geen interne aangelegenheid, maar een aanfluiting van de democratie.

Zoals hier?

Maar de echte kern van het probleem, zo klinkt het unisono bij diegenen die de voorbije jaren de partijdeuren achter zich dicht trokken, ligt bij de dictatuur vanuit het nationaal bestuur, vaak opgelegd via de lokale parlementsleden. "Ik ben die racisten kotsbeu", gromt Theo Pass uit Maasmechelen. "Ik heb twee dagen nodig om u het hele verhaal te vertellen, maar samengevat komt het hierop neer: in een normale partij wordt iemand die hard werkt beloond, in het Vlaams Belang gebeurt net het tegenovergestelde. Lokale leden mogen het lokale bestuur niet eens kiezen. Van bovenuit worden mensen opgedrongen. De nieuwe voorzitter mocht volgens de statuten niet eens kandidaat zijn. Hij was op het moment van de samenstelling nog maar vier maanden lid en je moet minstens een jaar lid zijn. Ik heb dat aangekaart bij Philip Dewinter. Die raadde me aan om klacht in te dienen, maar uiteindelijk heeft Dewinter zijn kar gekeerd en de kant van lokaal parlementslid Thieu Boutsen gekozen. Die man gedraagt zich als een ziekelijk jaloerse alleenheerser en krijgt daarvoor alle steun vanuit het nationale partijbestuur."

Nog zo'n alleenheerser is de Ronsense VB-voorman en Vlaams parlementslid Eric Tack. Uit protest tegen de 'keizer van Ronse' liep zowat de hele partij leeg. Nochtans haalde het VB in Ronse in 2000 een monsterscore en mocht het zes gemeenteraadsleden leveren. Van de oorspronkelijke zes blijft naast Olivier Renaer alleen nog Tack zelf over. "Het Vlaams Belang heeft in Ronse hetzelfde probleem als op veel andere plaatsen", zucht Joost Hijsselinckx, ex-VB'er, die in 2006 met een eigen lijst naar de kiezer trekt. "De partij is simpelweg niet geïnteresseerd in het lokale niveau. Ronse is een typestad waar alle problemen die het VB groot hebben gemaakt aanwezig zijn. De partij scoorde hier zeer goed en toch wordt er niet naar omgekeken. In 2000 waren we met vier of vijf gemotiveerde mensen en hebben we zeventien mensen op een lijst gekregen. Daarvan zijn er nu nog twee over. Nochtans heeft Tack ze een voor een uitvoerig laten screenen. De anderen zijn weg en werden vervangen door typische 'lokale' VB'ers, mensen zonder politieke interesse. Het zijn vaak sociaal achtergestelden zonder enige zeggingskracht. De partijtop heeft nog geprobeerd om mij aan boord te houden, maar de samenwerking met Tack lukt niet meer. Het was hij of ik en de partij wilde vanzelfsprekend liever een lokaal gemeenteraadslid dan een Vlaams parlementslid slachtofferen. Het gevolg is wel dat het VB naar alle waarschijnlijkheid geen lijst zal kunnen samenstellen in Ronse. In 2000 was het al bijna onmogelijk om kwalitatief politiek personeel te vinden. Nu wordt het alleen maar erger."