Los bericht bekijken
Oud 22 juli 2003, 18:14   #5
Zeno!
Eur. Commissievoorzitter
 
Geregistreerd: 23 november 2002
Locatie: Antwerpen
Berichten: 9.781
Standaard

Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Superstaaf®
Kort na zijn laatste ochtendlijke posting begaf Superstaaf® zich in een licht geëxalteerde stemming naar de feestende hoofdstad. Kopietjes van zijn vleiende teksten aan 's konings adres volstonden om de agenten te vermurwen en hem probleemloos toegang te verschaffen tot de Goedelekathedraal, alwaar het plechtige Te Deum (niet verwarren met TéDé ) in aanwezigheid van zijn majesteit Albert II zou plaatsgrijpen.
Het magistrale orgel borrelde over van frisse toccatas en kunstige fugas, en een muziekkapel loste de virtuoze organist af met deuntjes van Guillement, Bizet en Van Der Roost.
De kathedraal liep tjokvol met allerlei prominenten uit de religieuze en politieke wereld, en toen in de verte aan de ingang daverend applaus opsteeg, wist iedereen dat onze vorst gearriveerd was. Een plechtige, trage mars (5e escadron gidsen, zo ik het me herinner) werd aan de muziekkapel ontlokt, zodat onze vorst in luchtmachtuniform op waardige wijze naar voor kon schrijden.
Met vaste stem zette kardinaal Danneels de hymne in en het meest subtiele koor dat ik de laatste veertien dagen beluisterde, vertolkte het Te Deum in een sublieme zetting van Benjamin Britten. Loepzuiver, feilloos van aan- en afzet, homogeen van kleur, perfecte timing en een dictie waar zelfs BBC-nieuwslezers natte dromen aan overhouden.
Hoogtepunt echter werd uiteraard de daverende Brabançonne, mét orkest, koor, orgel en alle aanwezigen, die de ramen der tot de nok gevulde Sint-Michielskathedraal deden rinkelen. Pakkend, ontroerend, gewoon een toppunt van glorie en roemrijke cultuur in het hart onzer hoofdstad.

Na een snelle hap op een zomers pleintje, was het een koud kunstje voor jullie Superstavelijke® verslaggever van dienst om voor de tweede maal de ordediensten te verschalken om een gunstig plaatsje te bemachtigen voor het défilee. Dezelfde muziekkapel dreunde oubollige, belegen militaire marsjen af, waar De Staaf bijna van over zijn nek ging. Wat een schril contrast met de fluwelen prestatie van de ochtend, maar kom, het moet niet altijd homaar en kaviaar zijn.
De ene minister na de andere nam plaats de tribune. Kijk, daar! Prins Laurent, strak gespannen in een marinepakje. En zijn elegante eega in een flatterend écru mantelpakje met bijpassende hoed! Ook prinses Astrid met haar aarshertog en nageslacht verrukten Staaf®s alerte blik. Deze begeerlijke dame vertoonde slechts één kleine imperfectie: een voetverband ontsierde lichtelijk haar ravissante verschijning, wier schoonheid in de media nooit recht gedaan wordt. Live is ze een parelende frisse deerne.
Toen de paarden van het escorte royale aanrukten, wist elke kenner dat het grote moment aangebroken was: de koning was in aantocht. Had het warme weer hem verplicht om van outfit te veranderen? Wie zal het zeggen? Daar dook Albert II op in het tenue van opperbevelhebber van de landmacht! Eén van de escorterende paarden was duidelijk té Vlaamsgezind, want het werd zowaar bloednerveus toen ter ere van onze vorst een verkorte Brabançonne vertolkt werd! Oorverdovend weerklonk het applaus van de uitzinnige menigte en toen als klap op de vuurpijl prinses Tilleke opdook, werd de ontroering Staaf® bijna té machtig. Wat een wolk van een vrouw, een dotje! Zo zwanger maar toch zooooo sierlijk. En smaakvol gekleed! In een wolk van roze tule nam ze plaats op de koninklijke tribune. Wat een attente dame om met haar kledijkeuze de homobeweging een hart onder de riem te steken. Het mag een heroïsch huzarenstukje heten, hoe Superstaaf® erin slaagde zich te weerhouden om onze toekomstige koningin aan te vliegen en ze te bedelven onder duizendvoudige intense kussen, om van ergere handtastelijkheden nog maar te zwijgen.
Het verdere vervolg van passerende soldaatjes en wagentjes, kon De Staaf® nog maar matig boeien, en hij bespaart jullie dan ook de gortdroge opsomming van gedateerd en overbodig wapentuig.

Op naar het Poelaertplein dus, alwaar duizenden mensen zich te buiten gingen aan drank, voedsel en dans onder het luidkeels scanderen van leuzen ten voordele van ons geliefde koningshuis. Gehuld in de nationale driekleur ging ook Staaf zich te buiten aan het zingen van vaderlandslievende gezangen, terwijl slag om slinger bleke Leffes zijn zwaarbeproefde keelgat soelaas brachten. Een goede engel moet zich zowaar over hem ontfermd hebben, want het mag een mirakel heten, hoe hij na het Belgisch bachanaal, des nachts in zijn woonstee geraakte, vol vreugde, extase en gerstenat.

Was het maar al 11 november............ 8)
Ik heb met je te doen, Staaf. Zoek eens wat vrienden, dan heb je misschien een echt leuke dag. Mensen die hun leven laten bepalen door staatssymbolen hebben iets zieligs...
Zeno! is offline   Met citaat antwoorden