[Boadicea]

Elke godsdienst heeft wel eens last van een identiteitscrisis en dat gaat gepaard met een suprioriteitsgevoel en het vernietigen van anderen.
De Romeinen gooide de christenen voor de leeuwen. Toen hun imperium afbrokkelde, begonnen de christenen met het verbranden van heidenen. Nu is het christendom op zijn retour en zijn het de moslims die iedereen willen opblazen.
Eigenlijk hebben alle godsdiensten slechts één ding gemeen: ze zijn bang voor de waarheid, want dit is onzekerheid.
De katholieke kerk verbied uitdrukkelijk het contact zoeken met geesten, wat in het sjamanisme heel gebruikelijk is, omdat ze bang zijn dat sommige van hun stellingen en daarbij hun macht op de helling komt te staan.
De Bijbel is ooit door het Vaticaan op de index gezet, omdat het gevaarlijk geacht werd, dat een gewone gelovige er een andere les uit zou trekken dan de paus.
Nu zit de islam met het probleem dat de katholieken in de middeleeuwen hadden: geen religieuze tegenstanders meer die je vervolgden, dus kan jij op anderen kankeren.
Omdat niemand op deze wereld werkelijk weet wat er na de dood is, zijn zij de denken dat ze met zich op te blazen voor hun paradijs natuurlijk bang om hun gelijk niet te halen.
Iedereen die hen tegenspreekt moet dood, want ze lopen niet graag met open ogen in een val. Ze willen niet herinnerd worden aan het idee dat ze sterven en velen met zich meenemen en misschien is er niets. Of nog erger: de hel en geen hemel met 50 maagden.
Nee, monotheïsten zijn volgens mij grote angsthazen, die het gras op een ander niet durven proeven. Dat is ook de reden waarom ik, die katholiek is opgevoed, mijn bijbel aan de wilgen heb gehangen en geen zin heb om me in de koran te verdiepen, vermits het dezelfde shit, in iets radicalere vorm is.
Vroeger waren er geen profeten, geloofden mensen in meerdere goden, waar ze zelfs medemensen aan offerden en de wereld is nog niet vergaan. Laten we dus ophouden met alle religieuze waanzin.