Dit liedje handelt over het berucht proces.
’t Is voor de Vlaams-Blokhaters een zoveelste les
Dat, tussen naakte feiten en hun eigen waan,
Er nog zoiets als wetten en rechters bestaan.
De rechtbank hield de hele zaak dra voor bezien:
’t Was een puur politiek proces en bovendien
Pataer nam dat begrip zelf domweg in de mond.
Die pipo boorde zo zijn aanklacht in de grond.
De zelfbenoemde democraten hand in hand
Waren paarsgroen van nijd: ze schreeuwden moord en brand.
Alleen de Volksunie gaf ditmaal geen sneer,
Maar da’s normaal want die partij bestaat niet meer.
Karel De Gucht die keek terzake extra zuur
Alsof er mestkevers knaagden aan zijn coiffuur.
Hij noemt de mestkevers politiek incorrect.
Maar ’t ruimt zijn shit op, ’t is dus een nuttig insect.
Door dat arrest zit nu la Belgique �* papa
In zak en as, of op zijn Frans, dans le kaka.
Elio Di Rupo, die vlinderachtige janet,
Schudt uit zijn roze mouw een nieuwe muilkorfwet.
En Dejemeppe, de onbekwame procureur,
Is overwerkt, maar ’t leeuwendeel van zijn labeur
Is de repressie van die staatsgevaarlijk zijn.
Carjackers, pedofielen vinden dat heel fijn.
Pater Leman, inquisiteur-dominikaan,
Had onze ketterspartij de duivel aangedaan.
Maar God was niet met hem want hij verloor het pleit
Zodat hij dikke paternosterbollen schijt.
Het is zoals ons aller Frank Vanhecke zei:
De heksenjacht op het Vlaams Blok is niet voorbij.
Maar desondanks de provocaties, haat en list
Blijft het de kiezer die uiteindelijk beslist.
Zeshonderdduizend burgers zijn alvast niet dom:
Ze weten al te goed wat recht is en wat krom,
En wie een hond wil slaan die vindt allicht een stok.
Volgende keer stemmen ze weer massaal Vlaams Blok.
