Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door duveltje382
Eenvoudig antwoord, hoe komt het dan na jaren liberaal beleid de armoede zo dramatisch toeneemt.
Mij vader zij mij steeds dat liberalen de grote banken en de grote bazen zijn, wel ik denk dat hij voor een stukje gelijk heeft.
Natuurlijk de zuivere vorm van het liberalisme(wat bij mij vrijheid betekend) zo mooi zijn maar die vorm wordt zo misbruikt dat de betekenis vervaagt
|
Liberalisme als big-bossgenootschap is iets wat de VLD er van heeft gemaakt. Tijdens de PVV was dat nog geheel anders.
Uiteraard gaat liberalisme uit van het "private ownership of the means of production", zoals Mises al te vaak benadrukte. Het is inderdaad waar dat bijvoorbeeld de tijd van de Industriële Revolutie, misschien wel dé tijd van het klassiek liberalisme, niet alleen goede zaken verwezenlijkte zoals het einde van de standenmaatschappij, het vrijstellen van de markten en het verhogen van de bewegingsvrijheid voor alle mensen (rijk en arm), maar ook nieuwe sociale problemen met zich meebracht als vervuiling, vervreemding, overbevolking, kinderarbeid &c.
We hebben die tijden echter achter ons gelaten. Samen met de socialisten (jaja!), vaak tegen de zin van de liberalen zelf, vocht men voor gelijke kansen, algemeen enkelvoudig stemrecht, enzovoort. Geleidelijk aan hebben we leren leven met de industrialisatie, niettemin dat bepaalde tendensen als imperialisme er in directe lijn een gevolg van zijn.
Het komt er op neer dat een individualisering van de maatschappij niet echt een einde van het sociaal gebeuren moet betekenen. Het socialisme, daarom is het een totalitaire stroming, zal collectivisme willens nillens opleggen. Onder een regime dat individuele vrijheden en verantwoordelijkheden benadrukt is echter iedereen vrij een sociale relatie met iemand anders aan te gaan.
Ik denk dat vooral dat laatste nooit is doorgedrongen bij "lagere sociale klassen". Meestal zoeken zwakkeren in de samenleving hun heil bij een stroming die iedereen verplicht zichzelf als zwakkere te beschouwen, zodat de staat als enig recht overeind blijft. Zelden zie je dat armen gewonnen zijn voor een project van vrijheid, waar ook zij hun burgerrechten, en hun gelijke kansen vandaan halen.
Dat ligt nu trouwens volledig anders dan vroeger, en is ook geografisch bepaald. Waarom was het Amerikaanse ideaal van vrijheid en individualisme zo'n aantrekkingskracht voor miljoenen mensen die toch wel als "zwakker" bekend stonden (arme boeren, stedelingen, ...)?
Ik denk dat uiteindelijk, in een democratie, het neerkomt op het feit of men mensen wil beschouwen als zelfrespecterende individuen, en hen in die mate vrij laat zolang ze niemand anders leed berokkenen, en hen misschien wel verplicht mee te zorgen voor de zwakkeren in de samenleving, of men aan de andere kant iedereen op één en dezelfde hoop van collectieve armoede wil gooien.
Ik help liever een arme vooruit, dan een rijke achteruit: en dat is waar collectivisme om draait, het uitroeien van de middenklasse en het profileren van een bovenlaag als partijleiding (zoals de grote big-bossen Johan VDL en di Rupo).