[lombas]

Oorspronkelijk geplaatst door Desiderius

Het libertaire standpunt heeft alvast één voordeel: je kan in een wijde boog om de hete brij heen wandelen. Je moet het immers helemaal niet hebben over "cultuur" of "menselijkheid" en dat sluit alvast heel wat oeverloze discussies uit. Het neemt niet weg dat "cultuur" en "menselijkheid" wel reële factoren zijn, maar je houdt er in naam van de "zuiverheid" van de redenering even geen rekening mee. Blijft dan nog over: de "economie der dingen" én de stelling dat die economie universeel sturend is. Welnu, laten we dat dan maar eens consequent doortrekken.

Niet echt, mijn stelling is, dat wat cultuur is, voorbijgestreefd is door onder andere het Verlichtingsdenken, de Romantiek en twee leuke wereldoorlogen. We mogen toch wel stellen dat wij er hier in het westen van uit gaan dat iedereen zijn eigen mening, zijn eigen smaak en zo voort heeft, zonder dat er een normatieve rode draad moet zijn?

Onze "tolerante houding", zoals je dat zo mooi zegt, mag je dan vertalen als "onze naïeve vrijgevigheid". Want waar komen die migranten op af als vliegen op een pot honing? The free lunch die we zo rijkelijk serveren in onze Westerse samenleving. Zelfs in de landen waar de sociale herverdelingsmechanismen een heel pak bescheidener zijn dan in dit land, is het leven nog altijd nog altijd royaal in vergelijking met de thuishavens van de meeste migranten.

Inderdaad. Een goede liberalisering van de samenleving en de ontkoppeling van migrant-steunzoeker verhouding zou dat patroon moeten doorbreken.

Assimilatie is een natuurlijk proces dat zich over verschillende generaties doorzet. Tenminste, als er ook de economische noodzaak bestaat om zich in te schakelen in de samenleving. Als je zowiezo een (relatief) royale uitkering krijgt of je nu werkt of niet, de taal leert of niet, onderwijs volgt of niet, dan valt elke incentive daartoe gewoon weg. Met het gekende gevolg. Onze "vrijgevigheid" doet ons dus lelijk de das om en doet op termijn ook de allochtone gemeenschap lelijk de das om. Zeker wanneer het economisch iets moeilijker dreigt te gaan. Het hele verhaal van "integratie" en "multiculturaliteit" komt rechtstreeks voort uit de "sociale correctie" zoals wij die op onze "vrije markteconomie" toepassen. Integratieproblematiek zou zeer snel opgelost zijn mochten we ons daadwerkelijk neutraal opstellen en de sociale bescherming voorbehouden voor zij die ook effectief tot het systeem bijdragen. Maar dat vereist dan weer een forse bijsturing van ons gevoel voor esthetiek. Immers, we zullen er de van honger en ontbering kreperende kanslozen bij moeten nemen op de hoek van bijna elke straat.

Zelf ben ik kosmopoliet en geloof niet echt in multiculturalisme, omdat ik het begrip cultuur op zich al pluriform vind. Evenmin hecht ik geloof aan de stelling "sociale bescherming voor zij die er toe bijdragen". De regel voor een sociaal vangnet is simpel: de behoeftigen menswaardig helpen, en de mensen die een terugval beleven uit het normale patroon (werklozen, zieken) terug op been helpen.

Als iemand nog op zoek is naar een thesisonderwerp... Stelling: in landen met een lage graad van herverdeling / sociale bescherming is de integratieproblematiek (annex "verzuring"/racisme/...) doorgaans veel minder aan de orde.

Ik ben nog aan het twijfelen tussen "Huwelijksmotieven en de overgang van he pragmatisch naar het romantisch huwelijk in de 18de eeuwde Lage Landen" en "Het Koninklijk Geografisch Genootschap van Antwerpen: een onderzoek naar de connectie Antwerpen-Kongo en de brieven van Stanley"... Sorry...