Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Desiderius
We moeten het niet ingewikkelder maken dan het hoeft te zijn. Als je "de economie der dingen" laat spelen lost dat probleem zich automatisch op zonder dat je daar ook maar enige culturele invulling aan moet geven. Als integratie een voorwaarde is om je economisch staande te houden, dan zullen nieuwkomers zich met hart en ziel integreren en desgevallend assimileren. Voorbeelden zat trouwens: hoe meer precair de situatie, des te groter de integratiewil. Hoe verklaar je anders dat asielzoekers op enkele jaren tijd onze taal goed beheersen, een sociaal netwerk opbouwen waar tweede- en soms zelfs derdegeneratie allochtonen-steuntrekkers mét papieren zich vaak niet eens behoorlijk kunnen uitdrukken in onze taal? En hoe meer we de sociale vangnetten zoals die vandaag bestaan willen conserveren, hoe sterker de polarisatie tussen naïef-altruïstische multi- of interculturalisten enerzijds en de extremistische "eigen volk eerst" -particularisten.
Kortom: we voeren gewoonweg de verkeerde discussie; om het integratieprobleem op te lossen moet je durven diep graven en iets doen aan de onderliggende economische mechanismen. De rest volgt vanzelf. We kunnen ons dan ook heel wat kwetsende en in wezen niet terzake doende discussies besparen.
|
Bon, dan denk ik dat we het eens zijn op minstens één punt: de sociale zekerheid moet afgebouwd worden, of op zijn minst verstrengd, en gericht zijn naar behoeftigen toe.
Uiteraard stem ik in met het feit dat het "economisch procédé der dingen" zorgt voor een uitstekende integratie - maar het verschil is dat de meeste vreemdelingen naar hier komen met het sociale zekerheidssysteem in het achterhoofd, zonder moedwillige economische motieven. We zijn de VSA niet, en de 19de eeuw is ook voorbij. Er is een beperkte ruimte, en een beperkte markt.