assalaam alaikum,
sta me toe nog even te pareren. helaas bestaat er nog oorlog. het is de plicht van iedere mens om, wanneer hij en zijn mensen met geweld worden aangevallen, dat geweld op een passende manier een halt toe te roepen. helaas is tegen-geweld soms de enige passende manier. in de tijd van de profeet mohammed (vzmh) zijn er een aantal periodes geweest waarin het volgens hem nodig was om met tegen-geweld te reageren en veldslagen te voeren. ik vind mijzelf zeker niet wijs genoeg, en ik beschik al helemaal niet over genoeg feitenkennis om me een mening te vormen over de noodzaak van dat tegengeweld.
ik citeer de profeet zoals ik mij het citaat herinner. ik gebruik zelf het woord "vijand" niet graag als ik naar mensen verwijs. mijn enige vijand zit diep in mij. het is mijn ego, mijn trots en mijn arrogantie. mijn vijand is mijn hebzucht, mijn woede, mijn opgerkropte pijn. mijn verregaande onwetendheid en de daarme gepaard gaande verwaandheid is mijn vijand. mensen kunnen mij nooit even hard schaden als die echte vijand, de negatieve neigingen in mijzelf die gepaard gaan met mijn manier van aan mijn ego vasthangen. een mens kan hoogstens tijdelijk mijn tegenstander zijn in uit de hand gelopen conflicten. wanneer ik de koran lees, en de woorden van de profeet mohammed, dan vind ik die boodschap daar ook in terug.
haten is dan ook iets wat ik zelf niet echt kan. ik kan woedend zijn op iemand, ik kan een wrok koesteren (en ik ben zo'n koppige stomkop die dat echt maanden aan een stuk kan), maar ik kan niet haten. ik heb het geprobeerd. toen ik als puber het communisme nog heel naief en simplistisch bekeek, vond ik het nodig om de kapitalisten en de fascisten te haten. ik heb me zelf zelfs wijsgemaakt dat ik ze haatte, de vieze vuile klassevijanden. op een bepaald moment heeft iemand me gelukkig uit die illusie bevrijd. hij wees erop hoe een kapitalist zelf evenveel slachtoffer is van de situatie. iemand die een beetje kapitaal heeft, kweekt al rap maagzweren als rente. een schitterende tekst van zijne heiligheid de dalai lama heeft me helemaal op het rechte pad gezet. hij citeerde onder andere het evangelie in zijn smeekbede om iedereen lief te hebben, ook onze zogenaamde vijanden.
ik herinner me dat ik op het toilet zat toen ik het las en ineens zag ik mijn ergste zogenaamde vijand, aartskapitalist en neo-protozoico-fascist baby bush op het toilet zitten. kan ik een man haten die net als ik schijt en pist, die gaat slapen en misschien af en toe zelfs niet kan slapen? kan ik iemand haten die ooit als vijfjarig kindje de ene keer speelde en de andere keer huilde. baby bush is duidelijk de verkeerde mens op de post die hij nu bezet, hij is een van de belangrijkste hinderpalen voor het leven van miljoenen mensen, maar hij is niet hun vijand.
in het mahayana-buddhisme leggen monniken de bodhisattva-eed af. ze beloven dat ze hun eigen pari-nirvana uitstellen tot alle levende wezens bevrijd zijn uit samsara. volgens mij, maar wie ben ik, is die eed ontstaan uit het besef dat we allemaal in hetzelfde schuitje zitten. we leven samen op deze planeet als swiss family robinson op hun eilandje. we moeten met z'n allen vooruit gaan, anders komen we er niet. we moeten ons als groep kunnen verzetten tegen mensen die ons verhinderen om vooruit te gaan. de kliek die nu wereldwijd aan de macht is heeft het duidelijk verprutst. de mensheid moet zich daartegen verzetten, maar niet uit haat voor die kliek. het zijn dieven, uitzuigers, dictators, moordenaars... maar het blijven mensen. het is de taak van de mensheid om het hen onmogelijk te maken om nog langer te moorden, te vernielen en te plunderen, maar alleen uit diepe liefde voor alle mensen, ook de uitzuigers.
ik vrees dat ik weer vrij warrig was. het is laat en eigenlijk zou ik beter gaan slapen. nu ja, incha'allah staat er toch iets in dat de moeite van het lezen waard was.
assalaam alaikum,
redwasp
|