Het stoort mij veel meer dat hier sprake is van discriminatie.
In Frankrijk hebben verenigingen van weerstanders tegen deze uitbetalingen geprotesteerd. Zij ook hebben materieel verlies geleden dat niet altijd vergoed is geweest.
Merk op dat er helemaal geen regeling bestaat voor personen en gezinnen van niet-Joden.
Tenslotte gaat men het geld doorstorten naar “een Joodse gemeenschap” waarover blijkbaar niemand (behalve die Joodse gemeenschap) iets schijnt te weten. Wie is daar vertegenwoordigd? Wie gaat beslissen waar de gelden naartoe moeten? Hoe worden deze gelden beheerd?
Het is niet duidelijk welk standpunt door de regering wordt ingenomen. Volgens een bericht van De Standaard (26/09/2000) vroeg de reporter: “Is dit [de restituties] een laat mea culpa van de Belgische staat?” Antwoord: “Dit is wat te sterk geformuleerd. …[…] maar moest er iets niet extra’s gedaan worden? Met de ogen van vandaag heeft de Belgische overheid toch morele verplichtingen tegenover het verleden. Het resultaat van de genocide kan niet langer genegeerd worden.”
Dus nu weet ge het. De Belgische staat betaalt deze éénmalige Jodenbelasting omdat het resultaat van de genocide niet kan genegeerd worden. Wij zijn dus allemaal schuldig…
|