[StevenNr1]

En toch, schrijft Knack, is het olie- (en gas-)tijdperk nog lang niet ten einde:

'Het olietijdperk is nog lang niet ten einde'

De wereldwijde strijd om de strategische energiebronnen, olie en aardgas, woedt als nooit tevoren. China zet zijn pionnen uit en ook de Verenigde Staten nemen hun stellingen in. De onrust is groot, zeker nu president Bush overweegt om militair op te treden tegen Iran. Oliedeskundige Herman Franssen over de nieuwe oorlog om energie.

...

'Alles staat vandaag in het teken van de grote shift. Nu China en India de rol van dominante wereldeconomie van de Verenigde Staten gaan overnemen, voltrekt zich de grootste geopolitieke verschuiving van deze generatie. Het economische zwaartepunt verplaatst zich van west naar oost. Het hele perspectief verandert. Zowel geopolitiek als economisch.'

De Nederlander staat voor een publiek van olie- en gasexperts op een conferentie over geopolitiek en energie in Londen. 'Wat dat voor de energiemarkten betekent?' vraagt hij. 'Dat betekent dat er in de strijd om olie en aardgas twee nieuwe grote spelers bij komen. Nee,' zegt hij met klem, 'ik geloof niet dat het olietijdperk bijna ten einde is.' Hij verwijst naar de bekende woorden van sjeik Ahmed Zaki Yamani, Saudi-Arabiës olieminister tijdens de crisis van de jaren zeventig, die de conferentie in Londen voorzit. 'Zoals het stenen tijdperk op zijn eind liep toen er nog stenen waren, zo zal ook het olietijdperk tot een eind komen nog voor de olievoorraden op zijn', zegt Yamani al jarenlang. En ook nu weer hamert hij erop dat het einde van het olietijdperk in zicht is. 'Er komt nooit een einde aan het olietijdperk', zegt Franssen. 'Zeker niet nu meteen. De alternatieve oliebronnen, waar zo veel in geïnvesteerd wordt en waar bergen subsidies naartoe vloeien, zijn nog lang niet gebruiksklaar en zeker niet economisch rendabel. Of we het willen of niet, we blijven nog een tijd lang afhankelijk van olie als energiebron. Dat er twee nieuwe grote economieën bij komen, betekent vooral dat de competitie om de beschikbare voorraden toeneemt. Geopolitiek gezien is dat geen goed nieuws.'

...

Volgens sommigen zijn de oliereserves bijna uitgeput. En zullen we wel moeten overschakelen.

FRANSSEN: De oliereserves raken nooit op. Er zal altijd olie zijn. Over honderd jaar is er nóg olie. De vraag is alleen hoeveel en tegen welke prijs. Je kunt op dit moment kaviaar kopen voor 3500 dollar per kilogram en tegen die prijs is er net zoveel kaviaar als je maar wilt. Alleen, de meeste mensen kunnen zich niet veroorloven om tegen die prijs kaviaar te kopen. Hetzelfde geldt voor olie. Als de vraag blijft stijgen en het beschikbare aanbod afneemt, door een oorlog bijvoorbeeld, gaat de prijs op de lange termijn omhoog. Bepaalde segmenten van de markt zullen zich op dat moment geen olie meer kunnen veroorloven.

Het enige wat we zeker weten, is dat de huidige reserves van de olievelden jaarlijks dalen met 3 tot 5 procent. Dat betekent dat we ieder jaar 5 procent elders moeten gaan zoeken, om te vervangen wat we hebben opgemaakt. Het betekent ook dat als de vraag stijgt, we méér reserves moeten vinden dan 5 procent. Nu zijn die nog wel voorradig, maar niemand weet of dat ook morgen nog zo zal zijn. Vandaar dat bedrijven nu ook onconventionele olie ontginnen zoals oliezand of extra zware olie. Olie die vroeger te duur was om aan te boren. Maar tegen de huidige olieprijzen is de ontginning mogelijk.

Tegen 2025 zouden er wereldwijd 120 miljoen barrels per dag nodig zijn. Zullen die dan niet beschikbaar zijn?

FRANSSEN: Studies suggereren dat er niet meer dan 100 miljoen barrels per dag beschikbaar zouden zijn. Als de vraag effectief oploopt tot 120 miljoen barrels per dag, zouden we volgens de voormalige voorzitter-directeur van Aramco, Sadat Al-Husseini, tussen nu en 2025 tien nieuwe 'Saudi-Arabiës' nodig hebben in termen van productiecapaciteit. Er rijzen dus heel wat vragen over waar al de olie vandaan zal moeten komen. Niemand weet het. Wellicht in de eerste plaats uit het Midden-Oosten. Maar de vraag is, of die landen wel bereid zijn om hun productiecapaciteit op te trekken. Nu al verdienen sommige landen meer dan ze - binnen hun huidige politieke beleid - kunnen uitgeven. Dat betekent dat ze hun geld in het buitenland gaan investeren. Zoals ze dat ook in het verleden deden, door bijvoorbeeld wapens te kopen. Eén bepaald land waarvan ik de naam niet zal noemen, heeft een bestelling geplaatst van 70 miljard dollar aan gevechtsvliegtuigen. Mooi zo. Maar tegen wie gaan ze die in godsnaam inzetten?

Kortom, we blijven afhankelijk van olie. Alleen weten we niet waar ze vandaan moet komen?

FRANSSEN: Klopt. Hoe je het ook draait of keert, alternatieve bronnen laten nog lang op zich wachten of ze zijn heel duur. Een expert drukte het uit als volgt: 'Olie kun je maar door één energiebron vervangen: door olie. Meer olie.' Ik vrees dat hij gelijk heeft.