[StevenNr1]

"Ik hoop dat alles goed gaat. Ik hoop dat je de pijn, het kwade, het verdriet en de opstandigheid die je op dat moment gevoeld hebt, kan vergeten" Deze woorden richtte Jimmy Van Holsbeeck tot zijn broer Joe tijdens diens begrafenisplechtigheid. Ik betreur het gebeurde maar ga daar verder niet op in, er is namelijk al een volledig apart subforum voor voorzien waar er genoeg over gesproken wordt. Ik wil deze woorden alleen maar gebruiken om eens te spreken over de volgens mij gebrekkige realiteitszin die veel mensen aan de dag leggen bij het definitief afscheid nemen. Net zoals die broer van Joe zijn er nogal veel mensen die hun overleden kennis of familielid een betere toekomst toewensen na dit leven en hopen dat de overledene zijn leed van zich af kan zetten. Ik vraag mij dan steeds af of deze mensen dit dan menen, denken zij echt dat er na de dood nog iets 'geestelijks' overblijft van de mens die zij ooit kenden of is dit een louter psychologisch fenomeen, dat namelijk mensen dergelijke ijle woorden uitspreken om henzelf moed in te praten, henzelf er van te overtuigen dat het leven naast de 'materiële' gang van zaken (natuur, evolutie, ...) niet doelloos is?