Op de keper beschouwd bestaat de kern van uw antwoord uit :
Citaat:
|
De magie van een religie zoals de islam berust dus in de eerste plaats op het gevoel van samenhorigheid dat het verstrekt aan degenen die het tesamen beleven.
|
U stelt echter terecht dat :
Citaat:
|
Waar nog niet de sterke aantrekkingskracht van net de ISLAM mee verklaard is. Waarom is het Boeddhisme niet goed meer bijvoorbeeld?
|
En dan vliegt U uit de bocht. U begint weer met de bekende karikatuur van Islam voor te stellen, namelijk het roven, plunderen, de criminaliteit, vrouwenonderdrukking, vrije sex voor mannen, enz enz enz. Hiermee poogt U dan te verklaren waarom Islam zo'n succes heeft :
Citaat:
|
Niet enkel geeft de islam de mogelijkheid om de fundamentele menselijke behoefte om zich deel van een groep te weten te bevredigen, de islam geeft je ook een alibi om je al dan niet in de realiteit, over te geven aan de meest lage en dierlijke driften die in de mens leven.
|
Los van de vraag of uw voorstelling van de Islam wel zo dicht bij de waarheid ligt (U weet dat ik daar anders over denk), maakt U hier een kanjer van een logische fout.
Indien dit de reden zou zijn waarom Islam zo'n aantrekkingskracht heeft, dan heeft dat niet meer te maken met het 'wij'-gevoel. Overgeven aan de meest lage en dierlijke driften zijn ten eerste puur egoïstisch en stimuleren het 'wij-gevoel' dus helemaal niet, en ten tweede is ook dit aan banden gelegd in de Islam. Mensen die zich aan die meest lage en dierlijke driften willen overgeven, doen niet mee aan de ramadan, bidden geen vijf keer per dag, en hebben ook geen respect voor hun medebroeders in het geheel van de Islam.
Laat ons daarom de vraag eens opsplitsen :
1. Waarom is het idee van een God voor een aantal mensen zo aantrekkelijk ?
2. Waarom gaan deze mensen zichzelf beperken om de regels van die God blindelings na te volgen ?
3. Waarom zijn er velen van deze mensen die dan kiezen voor Islam, en niet voor een andere religie ?
Vraag 1 en 2 laten we hier even buiten beschouwing. Dat zijn topics apart.
Om op vraag 3 een antwoord te geven, volstaat het niet om de barbaarsheid van de Islam aan te halen. Heeft U er ooit aan gedacht dat dit misschien zou kunnen liggen aan volgende factoren :
- het onbekende oefent steeds een aantrekkingskracht uit. Christendom is te bekend, maar bekeren tot het jodendom is te moeilijk, gezien de racistische basis (afstamming) voor geloof daar. Islam blijft dus over (Boedhisme is géén godsdienst maar een levensfilosofie)
- het credo "ik geloof zoals mijn ouders geloven" wel degelijk opgaat, en we niet kunnen ontkennen dat moslims sneller kweken dan christenen, en dit niet op geloofsbasis maar op culturele basis (Midden-Oosten en Afrika versus Europa en de VS)
- Islam uit beginsel o.a. al een reactie was tegen de hypocrisie van christenen en joden (zoals het christendom een reactie was tegen de hypocrisie van de farizeeërs), en westerlingen die afkerig staan tegen wat zij zien als de hypocriete houding van de christelijke wereld, dan ook veel gemakkelijker het alternatief Islam gaan omarmen
- de christelijke missionering fel verminderd is, terwijl de Islamitische missionering onverminderd doorgaat
Voor de "verlichte" westerlingen kunnen nog meespelen :
- een onderbewuste sympathie voor elke underdog (en dat allochtonen hier de underdog zijn, is niet moeilijk te begrijpen)
Ik vrees dus dat uw analyse volledig de mist in gaat
met vriendelijke groeten