[SIZE=4]ALTERNATIEVEN VOOR DE GEVANGENIS[/SIZE]
[SIZE=4][/SIZE]
[SIZE=3]EEN INTRODUCTIE[/SIZE]
[SIZE=3]1 Overzicht[/SIZE]
De gevangenis is ontstaan in verhouding tot de fundamentering van de natiestaat. Het absolutisme sterkte de monarchen, de centralisatie en het gevoel tot één land te behoren, in het nadeel van aristocraten, heerlijkheden en de lokale band. Elk van beiden had zijn voor -en nadelen, daar zullen we niet over uitwijden.
Eén fenomeen dat eveneens opgang maakte, was die van het concept criminelen op één bepaalde plaats op te sluiten. In Nederland waren de raaphuizen in de 17de eeuw beroemd. Eigenlijk begon men systematisch alle dissidenten en abnormalen uit het straatbeeld te doen verdwijnen. Bethlem, een psychiatrische instelling in Londen, bestaat reeds verscheidene eeuwen, met als doel de straten ademvrij te maken voor "normale" burgers.
Dat het opsluiten van criminelen niet echt de beste straf was, en er alleen voor zorgde dat ze een tijd fysiek afwezig waren, was alom geweten. Al gauw begon men alternatieven uit te bouwen. De Grieken kenden het ballingschap als voorname straf, en men ging ook dit onder het absolutisme "nationaliseren". Strafkolonies en dienstplicht werden een lucratieve straf - slavernij zonder slavernij te zijn.
Steeds weer worden argumenten opgeworpen dat straffen enerzijds te wreed zijn (Human Rights Watch is daarin gespecialiseerd), anderzijds is er de plicht criminelen te straffen voor hun daden op een manier in verhouding tot het gepleegde misdrijf. Heel het debat omtrent "criminelen leven op de kosten van de slachtoffers" en "rehabilitatie kan nooit echt werken", alsook het opkomende "wat met allochtone criminelen" en "jonge delinquenten - wat doen we er mee," deed me een aanzet geven tot een alternatief voor de gevangenis.
[SIZE=3]2 Burgers[/SIZE]
[SIZE=3][/SIZE]
Burgers zijn al degenen die onze nationaliteit, en enkel en alleen onze nationaliteit, bezitten en zich binnen de grenzen van dit land bewegen.
[SIZE=3][/SIZE]
2.1 Jongeren
Als jongere nemen we iedereen van bij de geboorte tot en met de leeftijd van 21 jaar; wettelijk ligt dat nu op 23 - of die leeftijd tot waarop een jongere geacht wordt niet in de volle verantwoordelijkheid te zijn.
- De boerderij
In plaats van jongeren in jeugdcentra te steken met tennisvelden en computerspelletjes, is een zeer "leuke" alternatieve instelling de boerderij. Die andere groep burgers zonder volle rechten, mentale gehandicapten, worden er reeds mee geconfronteerd. Hippotherapie blijkt een gunstige invloed te hebben op de gemoedstoestand. Contact met dieren, het zien groeien van eigen geplante gewassen, doet een eigenbesef terug komen die het beste van een mens naar boven haalt. Weg van de stad met haar bevolkingsconcentratie, smog en andere voor de mens bevuilende zaken, kan een jongeren een hogere kans tot inkeer krijgen door in een gesloten boerderij zichzelf te leren gedragen - respect voor fauna en flora leidt onvoorwaardelijk tot een beter gedrag in de maatschappij. Wat men teelt, kan men eten. Het is geen zware investering - veel goedkoper dan de dure en chique instellingen.
- Boot camp
Voor de oudere jongere (16-21) en de recidivist kan een tamelijk grondige doch opvoedkundig verantwoorde straf worden bedacht. In de VSA is het reeds een mogelijkheid: jonge delinquenten worden naar een militair-getinte omgeving gebracht, waar hen discipline en respect wordt bijgebracht zonder zich over te geven aan wrede of bijzondere straffen. Men leert het eigen bezit te waarderen, een plaats in de maatschappij te aanvaarden. Er zijn genoeg militairen en ex-militairen zonder bezigheid die al te graag jongeren zouden willen helpen terug op een respectvolle manier waardering te krijgen voor het slachtoffer, zichzelf en inzicht te krijgen in het foute van hun daden. Kazernes staan leeg - ook hier kan de kostprijs miniem worden gehouden.
- De strafkolonie
Voor de zware jonge crimineel (moord, verkrachting) gelden eveneens zware straffen die geen hoge last voor de maatschappij met zich meebrengen. Wie ouder is dan 16, kan dezelfde straf oplopen als de volwassene (zie daar); wie jonger is, zit een boederijstraf of boot camp uit tot-ie oud genoeg is om naar een kolonie te gaan.
2.2 Volwassenen
De volwassene is ouder dan 21 jaar.
2.2.1 De straf omwille van niet-fysieke misdrijven
Een niet-fysiek misdrijf beslaat alle misdrijven die geen enkele bedreiging waren voor de fysieke integriteit van het slachtoffer. Dat houdt onder andere diefstal, fraude, het niet betalen van boetes &c in.
Het punt is, dat deze misdrijven niet bestraft hoeven te worden met een gevangenisstraf. Waarom zou men deze mensen achter muren steken, waar ze geld kosten in plaats van hun schuld te helpen afbetalen?
Zij hebben een crimineel feit gepleegd, maar hoeven daarom nog geen gevangenen te worden.
- De dwangvergoeding
Wie werkt, kan gedwongen worden tot het betalen van een dwangvergoeding. Steel je een televisie, dan wordt die televisie teruggeven plus de waarde van die televisie. Het feit wordt dus verdubbeld. Heb je de televisie ondertussen niet meer, dan moet je in deze situatie tweemaal de waarde terug betalen. Daarvoor wordt een plan afgesproken met de rechter. Wie niet betaalt of het betalingsplan niet respecteert, zal in een volgende categorie (van de niet-werkenden) terecht komen.
- De dwangarbeid
Wat we niet mogen doen, is terugkeren naar de tijd van zoutmijnen en pseudo-slavernij. Dit is echter wel een alternatief voor al wie geen werk heeft, en zij die wél werk hadden doch geen respect betoonden voor het plan dat afgesproken was.
De dwangarbeid houdt in dat de crimineel verplicht wordt door een instantie (mag best privaat zijn) op een aangewezen plaats te werken en met de verdiensten het slachtoffer en de instantie af te betalen. Het situeert zich op een open plaats, in gemeenschappelijke ruimtes. Wie poogt te ontsnappen, kan zwaarder bestraft worden (bijvoorbeeld door 's nachts opgesloten te worden), of eender welke straf die instantie bepaalt en strookt met de afspraken omtrent de behandeling van criminelen.
2.2.2 De straf omwille van fysieke misdrijven
Een fysiek misdrijf beslaat alle misdrijven die een bedreiging waren voor de fysieke integriteit van het slachtoffer. Dat houdt onder andere moord, doodslag, roofmoord, verkrachting, brandstichting &c in.
Deze mensen geven blijk de maatschappelijke normen in die aard te verwerpen dat een mens er in directe zin het slachtoffer van wordt. Zij hebben het respect voor de medemens op een walgelijke manier verworpen.
Australië en Frans-Guyana zijn voorbeelden van kolonies voor zware delinquenten. Hoewel we "Papillon"-toestanden uiteraard verwijderen, komt het concept van pas.
- De strafkolonie
Het opzet is eenvoudig: de overheid of een private instantie laat een gezonderd eiland dienen als plaats voor het ballingschap van deze zware criminelen. De afloop is eenvoudig: burgers hoeven niet meer bij te dragen tot het dragen van gevangenissen en gevangenen, en de gevangenen zelf kunnen hun eigen leven leiden in een maatschappij die is afgesloten van contact met de samenleving die ze verwierpen.
Deze straf hoeft niet voor het leven te zijn; noch hoeft zij het leven van de gevangene in gevaar te brengen. Op hun eiland (of welke gezonderde plaats dan ook) kunnen zijn dieren houden en gewassen telen, zal medische verzorging uiteraard op geregelde tijd voorhanden zijn, alsook een voortdurende aanwezigheid van medische middelen, zullen wat bouwmaterialen meegegeven worden, &c.
[SIZE=3]3 Allochtonen[/SIZE]
[SIZE=3][/SIZE]
Allochtoon is hij of zij die de nationaliteit niet of niet ten volle bezit.
3.1 Jongeren
- Zelfde behandeling als burgers
3.2 Volwassenen
3.2.1 Illegalen
- Onvoorwaardelijke terugkeer naar het land van herkomst
De straf die wordt uitgesproken zal uitgezeten worden in het land van herkomst. Indien het land in kwestie dat weigert, zullen in die mate sancties getroffen worden om de kosten te compenseren.
3.2.2 Dubbelnationaliteit
- Zelfde behandeling als burgers
Indien het ander land dit wenst, kan de straf uiteraard uitgezeten worden in het land van oorsprong.
3.2.3 Legale status zonder nationaliteit
- Onveroorwaardelijke terugkeer naar het land van herkomst
Idem 3.2.1