Een regering heeft een meerderheid nodig in Kamer én Senaat; dezelfde coalities én dezelfde partijtucht wordt er gehandhaafd. Tenzij u voorstander bent van een House of Lords naar het vroegere Britse model, gaat van die Senaat nauwelijks een "stabiliserende" rol uit. En bij dat "stabiliserende" kan je vanuit democratisch perspectief dan nog heel grote vraagtekens plaatsen. Een niet verkozen staatshoofd heeft niks te zoeken in de actieve politiek. De laatste jaren is trouwens goed gebleken hoe Albert II slechts een marionet is van .... de premier. Wat die macht betreft... die ligt in ons systeem zowiezo niet bij de premier, maar bij de coalitie. Als een di Rupo z'n GSM pakt en een belletje plaatst naar de 16, dan staat Guy weer netjes met de duimen tegen de naden van z'n broek. Ik heb het argument gezien, gewogen en vooral vederlicht zien rondzwalpen in het theoretisch simplisme.
En nogmaals, iedereen kan een think tank oprichten. Breng wat gezaghebbende deskundigen bijeen, gooi er vooral wat geld tegenaan en verzorg uw politieke networking. Think tanks zijn er bij bosjes : studiecentra, parlementaire onderzoeksopdrachten, regeringscommissarissen, lobbygroepen, etc... Uiteindelijk blijven de democratisch verkozen politici altijd de eindverantwoordelijken voor de beslissingen die ze al dan niet nemen op aanreiken of advies van dergelijke "instituten", "commissies" of "vorsers / adviseurs / lobbyisten".
|