Interessante openingspost.
Geboren in Europa levend in 2006, lijkt het bijna alsof slavernij iets uit een heel ver verleden is. Toch was het blijkbaar amper 100 jaar geleden nog een aanvaarde praktijk in Europa (zeker van 1920?).
Natuurlijk zal niet elke slaaf een beklagenswaardige figuur geweest zijn.
Sommigen zullen waarschijnlijk een beter leven gehad hebben dan menig (zogezegd) vrij arbeider. Het onderscheid tss arbeider en slaaf zal niet altijd beoordeeld kunnen worden volgens de levenskwaliteit lijkt me.
De uitbuiting van de medemens is van alle tijden en als een bepaalde vorm van uitbuiting afgeschaft wordt komt er blijkbaar gewoon een nieuwe in de plaats.
De redenen waarom mensen het nodig vinden om andere mensen uit te buiten is terug te vinden in the struggle for life en egoïsme denk ik.
Mensen willen zich en hun naasten verzekeren van een goed leven.
Liefst een beter leven dan dat van hun buur (of tenminste van de gemiddelde omgeving).
Dus proberen ze de beste brokken naar zich toe te halen die op tafel uitgestald liggen.
Dat anderen met de kruimels tevreden moeten zijn, daar wordt liever niet bij stilgestaan.
Sommigen zijn hierin blijkbaar zo angstig/bedreven dat ze veel meer weggraaien dan ze ooit op kunnen krijgen.
Als je dit gedrag nog wat doortrekt gaat het niet langer meer over hebzucht en streven naar zekerheid, maar om verwerven van macht over anderen, hetgeen voor sommigen blijkbaar zeer zoet smaakt .
Hoewel ook dit systeem zijn verdiensten heeft kan men zich afvragen of een systeem dat een zo grote concentratie van macht toelaat wel goed te noemen is.
|