Ja, eremoorden ... een ander pre-islamitisch gebruik dat nog vaak wordt toegepast in moslimlanden en ... ook in dat van ons.
Ik ben eens in de assisenzaal in Antwerpen een proces (beter genoemd: klucht) gaan bijwonen van een Marokkaanse slager, die volgens de plastische woorden van de procureur zijn vrouw vakkundig versneden had, omdat hij haar ervan verdacht een relatie te hebben met een ander. Op de koop toe bleek dit niet eens de waarheid, zoals verder uit het proces bleek.
Wel, ik kan als bezoeker door de metaaldedector aan de ingang en me laten fouilleren, want men verwachtte represailles vanuit islamitische hoek op het proces.
Die slager bleef Siberische koud bij heel de zaak en bleef volhouden dat hij niets verkeerd gedaan had en dat Allah al wie hem veroordeelde, ging treffen. Heel het proces was volgens hem racistisch en hij had gehandeld volgens de Sharia, een recht dat hoger was dan het Belgische, dus trok hij zich ook niets aan van wat men ook tegen hem uitsprak. Hij was onschuldig en Allah ging hem opnemen in de hemel en al die blablabla.
Gewoon om misselijk van te worden ... of je bij dood te lachen. Want het feit dat hij geen berouw had en de moord met voorbedachte raden gepleegd had, terwijl hij geestelijk toerekeningsvatbaar werd verklaard door de gerechtpsychiater, werden als verzwarende omstandigheden aanzien.
En per slot wijs ik er op dat de rechter, noch de procureur en de advocaten van de tegenpartij enig ongeval hebben gehad, dat op tussenkomst van Allah wijst. De bliksems zijn niet uit de hemel gevallen.
Nu vraag ik me af in hoeverre godsdienstfanaten als deze in onze maatschappij thuishoren.
Laatst gewijzigd door Boadicea : 31 mei 2006 om 20:43.
|