Justitie gaat dertien onderzoeksrechters aanstellen die zich zullen specialiseren in bestrijding van terrorisme. Aanvankelijk waren slechts vijf onderzoeksrechters voorzien. Maar dat aantal volstond volgens Laurette Onckelinckx niet om de enorme werklast te kunnen dragen.
Die enorme werklast is blijkbaar wel zeer streekgebonden: Antwerpen, Gent en Mons krijgen twee onderzoeksrechters, Luik drie en Brussel vier.
Die vier onderzoeksrechters van Brussel kan ik nog begrijpen: daar liggen de meeste internationale instellingen, ambassades en overheidsgebouwen.
Luik krijgt er echter drie, en Antwerpen slechts twee. Dat is dus dikken bullshit.
In de wijde omgeving van Luik ligt slechts één potentieel doel: de kerncentrales van Hoei. Antwerpen heeft de haven, zijn (chemische) industrie en de centrales van Doel.
De aanstelling van die onderzoeksrechters is een kleine, doch zeer irritante transfer: er wordt federaal geld vrijgemaakt voor terreurbestrijding, en dat budget wordt verdeeld over de drie gewesten: 31% voor Vlaanderen, 38% voor Wallonië, en 31% voor Brussel.
Dit is één van de vele transfers die niets met solidariteit of Waalse armoede. Het geld stroomt hier gewoon van de zwakkere naar de sterkere partij. Vlaamse politici hebben bij justitie - en in de ganse federale regering - simpelweg onvoldoende macht om acht onderzoeksrechters in hun gewest af te dwingen.

Slechts vier onderzoeksrechters voor Vlaanderen.