[SIZE=4]Wereldclub Arsenal werd rijk over de rug van KSK Beveren[/SIZE]
In de zomer van 2001 kocht de Franse ex-voetballer Jean-Marc Guillou een onder de schulden krakend KSK Beveren. In geen tijd maakte hij er een florissante handel in Afrikaanse voetballers van. Guillou zelf had geen geld, maar hij had financiers. Hun namen weigerde hij echter bekend te maken. Tot een team van de Britse tv-zender BBC en de Belgische freelancejournalist Raf Sauviller de Britse geldstromen van Guillou traceerden en zijn lichtschuwe geldschieters ontmaskerden: de Britse topclub Arsenal, haar sterke man David Dein en trainer Arsène Wenger.
Toen Guillou de dagelijkse leiding van de Koninklijke Sportkring Beveren overnam, deed hij dat in naam van een schijnbaar welgestelde Belgische vennootschap: de nv Goal, die 1,5 miljoen euro in KSK Beveren investeerde en daarmee de nieuwe eigenaar van de club werd.
Maar Goal was een schermbedrijf. Wie de echte eigenaar van KSK Beveren was, wie de geheime partner van Guillou die schuilend achter een stroman de 1,5 miljoen euro op tafel had gelegd, bleef een mysterie. Daarover aangesproken beperkten Jean-Marc Guillou en KSK-bonzen als voorzitter Frans Van Hoof zich tot vage verklaringen over 'Britse en Belgische zakenmensen en privépersonen wier identiteit er niet toe deed'.
Het lot van die zieltogende Belgische ploeg interesseerde Guillou en zijn geldschieters niet. Zij waren op zoek naar een Europese winkelruimte voor hun handel in Afrikaanse voetballers. Guillou beschikte namelijk over een schier onuitputtelijke voorraad jonge West-Afrikaanse spelers. Die kwamen uit de voetbalacademie Académie de Football MimoSifcom, die Guillou in 1993 in Abidjan, de hoofdstad van Ivoorkust, had opgezet in opdracht van de lokale voetbalclub ASEC (Association Sportive des Employés de Commerce) Mimosas, onder leiding van de Ivoriaanse advocaat en ASEC-voorzitter Roger Ouégnin en met de steun van het Ivoriaanse Sifcom, een van de grootste commerciële holdings in Afrika: suiker, koffie, auto’s, telecommunicatie... Het achterliggende idee was dat de door Guillou in de MimoSifcom opgeleide voetballers eerst aan de slag zouden gaan bij ASEC en vervolgens in Europa van de hand zouden worden gedaan.
In België werd Didier Zokora aan RC Genk verkocht en Aruna Dindane aan Anderlecht. Dat zorgde voor de eerste ruzie tussen Jean-Marc Guillou en Roger Ouégnin. Volgens Guillou had Ouégnin zijn deel van de transfersommen van Zokora en Dindane achtergehouden.
Omwille van dit soort financieel gehakketak en het feit dat zijn controle over de MimoSifcomhandelswaar niet totaal was, wilde Guillou Ouégnin uit zijn haar. Hij ging op zoek naar een nieuwe vitrine voor zijn Afrikaanse producten, eentje waar de Afrikaan niet bij kon. In 2001 dook de Fransman op in Europa en al snel belandde hij in België.
België had troeven: een weinig efficiënte voetbalbond, een inadequate wetgeving en lakse controle. België was een droom voor maffiose witwassers en dubieuze zakenmannen op zoek naar middelmatige Europese voetbalclubs.
Guillou had de steun van een van de meest prestigieuze voetbalclubs van de wereld: The Arsenal uit Londen, waar zijn goede vriend en ex-collega Arsène Wenger trainer is. De Britse zakenman David Dein, de sterke man van Arsenal FC Ltd, nodigde de glunderende heren van Beveren uit in het Highburystadion in Londen en Arsène Wenger kwam zelfs langs in het Freethielstadion in Beveren. Guillou zorgde dus niet alleen voor geld via de 'zakenmannen' van de nv Goal, hij regelde ook dat het grote Arsenal het onbetekenende Beveren sportief zou bijstaan door elk jaar een aantal spelers naar België te sturen en een heuse commerciële samenwerking te organiseren. Guillou werd net niet god in Beveren.
Het volledige verhaal over de banden tussen Beveren en Arsenal leest u vandaag in De Morgen.
(Eigen berichtgeving 06:04)
bron: de morgen online