Appeasement geen basis voor dialoog met de islam
Te veel Europeanen en Amerikanen doen uit gemakzucht of naïviteit of arrogantie nooit de moeite zich echt in een andere gedachtewereld in te leven. Ze gaan ervan uit dat iedereen hetzelfde wil als wij: individuele vrijheid, democratie, scheiding van kerk en staat.
Als andere mogendheden of groepen zich vijandig of schijnbaar irrationeel jegens ons gedragen, dan is dat onze fout. We zenden de verkeerde signalen uit en moeten het misverstand herstellen door dialoog.
Daarop berustte in de jaren dertig de dialoog met Hitler. Als we hem maar duidelijk maakten dat we Duitsland geen kwaad wilden doen, zou hij zich wel netjes gedragen. Het resultaat van die politiek is bekend, en kon voorspeld worden door wie Mein Kampf gelezen en ernstig genomen had.
De Koude Oorlog was een nieuw voorbeeld. Sovjettroepen zaten in het hart van Europa, de Sovjet-Unie bezette de helft van ons continent. Maar volgens een groot deel van onze intelligentsia had het westen daaraan schuld. De arme Russen leden aan een historisch gevoel van onveiligheid en voelden zich omsingeld. Als we de juiste signalen uitzonden, door dialoog en détente, zou Moskou wel tot inkeer komen. Een zogenaamd simpele geest als Ronald Reagan bleek een beter inzicht te hebben in het totalitair karakter van het Sovjetsysteem dan veel slimme koppen die de spot met hem dreven.
Nooit lijken we te geloven dat totalitaire leiders menen wat ze zeggen, zoals Europa ook weer ondervond met de Iraanse president Ahmadinejad.
En telkens weer, zoals ook in de affaire van de Deense cartoons, hebben vele westerlingen de neiging de fanatici te paaien in de plaats van de democraten te steunen. Wie dat doet, is zelfs intolerant.
Toen Winston Churchill waarschuwde voor de reële intenties van Hitler, was hij de oorlogsstoker. Toen Albert Camus in zijn toespraak voor zijn Nobelprijs Literatuur zei dat vrijheid niet een hinderpaal maar een voorwaarde voor vooruitgang is, viel zowat de hele Parijse intelligentsia over hem heen wegens die ,,Koude Oorlogstaal''.
En wie in de affaire van de cartoons zei dat spotten met religies een vorm van vrije meningsuiting is die al door Voltaire beoefend werd en die in onze landen moet kunnen, werd voor islamofoob versleten.
De dialoog tussen de culturen mag geen toegeving betekenen op onze hard bevochten vrijheden. De brandstapels van de Inquisitie willen we niet terug, in geen enkele vorm. Appeasement, van welke aard ook, is geen basis voor dialoog, ook niet met ,,de islam''.
Mia Doornaert in De Standaard van 2 juni 2006
Ik kon het zelf niet beter zeggen.
|