[Turkje]

Oorspronkelijk geplaatst door Esperanza

Turkje, weliswaar een beetje off-topic, maar toch nog een vraagje.

no prob (zolang het anderen niet teveel op stang jaagt, maar ja, we zullen een beroep doen op hun goodwill)

Persoonlijk vind ik iets toeschrijven aan een hogere macht heel bevreemdend

Ik begin doelbewust met je laatste zin: ik geef u hierin overschot van gelijk. Iets toeschrijven aan een hogere macht is bevreemdend, en ik weet ook niet goed waarom ik dat doe. Vanuit mijn opvoeding gezien (wel katholiek opgevoed, maar niet fanatiek, zoals zovele Vlamingen vermoed ik), zou ik gelovig moeten zijn, maar ik ben zeker niet mijn hele leven lang gelovig geweest. Pakweg tussen mijn 15e en 25e levensjaar was ik ronduit atheïstisch. Dat is daarna gemilderd tot agnosticus, om dan vrij snel verder te evolueren tot een "aanvaarding van een religieuze dimensie". Waarom? Wel:

1° Waarom heb je de neiging om die, naar ik meen gunstige zaken, toe te schrijven aan een hogere macht? Je spreekt zelf van toevalligheden, waarom niet van toevalligheden tout court?

Dat is een vraag die iedereen voor zich moet antwoorden. Zoals ook hierboven (in andere post) reeds gezegd, als je geconfronteerd wordt met zulke toevalligheden, is het een kwestie van "aanvoelen" of je het simpelweg catalogeert als "een statistische kans dat dit zou gebeuren, en niets meer", of als "een kleine glimps op datgene wat hoger staat dan onszelf".

2° Heb je je nooit de vraag gesteld waarom die hogere macht bepaalde zaken gunstig beinvloedde in jouw geval en anderen dan weer links laat liggen? Waarom zou die hogere macht geneigd zijn om iets in jouw persoonlijk leven gunstig te beinvloeden en bvb. niet in het geval van een aan de honger stervende Afrikaan? Lijkt mij nochtans dat deze laatste meer behoefte heeft aan een "helpende hand" dan dan jijzelf.

1. Die toevalligheden zijn niet altijd positief, of in de vorm van een "helpende hand". Misschien ging u daarvan uit, maar dat bedoelde ik zeker niet.

2. Ik heb niet zozeer het gevoel dat ik "eruit wordt genomen", maar eerder dat ik "gevoeliger ben dan anderen om bepaalde zaken op die manier te interpreteren". Je kan het vergelijken met kansen die je aangeboden worden, of afgenomen worden, en waar je zelf niet zoveel vat op hebt, maar wat je er daarna mee doet, dat beslis je volledig autonoom. De God waarin ik geloof intervenieert niet in de menselijke gedragingen en de natuurlijke gang van zaken: hij zal niet alle auto's wegbliksemen, de oorlogen stoppen, hongersnood uitroeien, ... Zulk geloof lijkt me in hoge mate "naïef". En ja, ik weet dat ik gelukkig ben omdat ik de tijd en de mogelijkheid heb om over dat soort zaken te filosoferen, in tegenstelling tot de hongerende Afrikaan.