[Chipie]

Oorspronkelijk geplaatst door oliepiek

Het staat nu vast: de 'investeringstheorie' rond de werkloosheidsval heeft het bij het rechte eind.

Bart Somers en de PVV zijn dus fout bezig. Hun voorstel om de werkloosheidsuitkering in de tijd te beperken leidt tot meer werkloosheid en armoede. Het "stok achter de deur" argument houdt geen steek.

Onderzoek zowel in Skandinavië (waar de uitkeringen zeer hoog zijn en de werkloosheid zeer laag) als in de rest van Europa toont dat hoe hoger de werkloosheidsuitkering (zelfs onbeperkt in de tijd), hoe sneller werklozen een baan vinden. Dat komt eenvoudigweg omdat het zoeken naar een job een investering vraagt: je moet een vaste telefoon en een gsm hebben, een auto, een paar kranten, een internetaansluiting, sollicitatietraining, je moet er verzorgd en gezond uitzien, je moet aan je sociaal netwerk bouwen en het onderhouden, etc... dat kost allemaal geld.

De PVV, die meer werkloosheid en een verslechterde economie voorstaat, wil die investeringmiddelen wegnemen. Het resultaat zou zijn dat werklozen in de armoede belanden, waardoor hun gezondheid, hun uiterlijk, hun opleidingsmogelijkheden, hun sociaal netwerk zouden verloederen, waardoor ze nog minder kans maken op het vinden van een job.

Zelfs de OESO en de EU beginnen nu de logica achter de investeringstheorie te steunen. De resultaten zijn er immers, vooral in Skandinavië.

Deze discussie is dus afgesloten. De PVV heeft ongelijk en mag niet beloond worden voor zijn simplistische voorstellen. Die zouden ons land immers nog meer de werkloosheid en het verval induwen.

Willen we de werklozen activeren en ons land een economische boost geven, dan is op de VLD stemmen het slechtste wat men kan doen.

Het is niet omdat men van de KP is, dat men steeds moet liegen...

[SIZE=7]Nergens is duur werkloosheid onbeperkt[/SIZE]

De EU, de Oeso en het IMF adviseren België al jaren om de duur van de uitkeringen te beperken.
De beperking in duur van werkloosheidsuitkeringen wordt overal ter wereld geacht werklozen ertoe aan te sporen harder naar werk te zoeken. Om die reden hebben alle Europese landen een tijdslimiet in hun werkloosheidsstelsel. Duitsland heeft die recent nog ingekort. Die limiet varieert van 4 maanden in Spanje tot 65 in Nederland. Het aantal gewerkte jaren speelt meestal een rol. De 65 maanden in Nederland gelden voor wie 40 jaar gewerkt heeft.

In Wallonië is meer dan 1 op de 5 werklozen langer dan vijf jaar (60 maanden) werkloos en toch nog uitkeringsgerechtigd, in Vlaanderen 1 op de 13.

De beperking in de duur bestaat nog om een tweede reden: dat behoort tot de logica van verzekeringsstelsels. De aansprakelijkheidsverzekering voor een auto is ook beperkt tot een zeker bedrag. Werkloosheidsuitkeringen zijn een soort verzekering.

Eenmaal de tijdslimiet overschreden is, verliest de betrokkene zijn verzekeringsuitkering en gaat hij over naar een bijstandsuitkering (bij ons het OCMW-leefloon), maar dat krijgt hij pas als hij geen ander inkomen heeft.

De Belgische werkloosheid is echter altijd een mengvorm geweest van verzekering en bijstand. De uitkeringen zijn nauwelijks hoger dan het leefloon. Ze zijn ook gekoppeld aan de ,,behoeften'' van het gezin (anders voor gezinshoofden dan alleenstaanden). Dat is abnormaal in verzekeringsstelsels en normaal in bijstandsstelsels. Die vermenging deed de Belgen telkens besluiten dat het geen zin had de werklozen te ,,bedreigen'' met een overgang naar bijstandsstelsels.

Bron: De Standaard -8/6/06

Tja, met luilinks gaan we er wel komen...

---

[SIZE=4]Opgelet... In de landen waar links het echt voor het zeggen heeft, zijn er zelfs geen vakbonden toegelaten..[/SIZE].