Citaat:
|
Het ging 'm in wezen over de complexiteit van die oercel
|
Ik heb nog een publicatie te schrijven, ik ga me houden tot één korte reactie op deze zin, Diego.
Ik heb reeds ellenlange posts geleverd over het
autokatalytisch RNA als zijnde één van de meest plausibele theorieën rond het ontstaan van het leven. Vandaar dat ik er nogmaals op wijs dat een het initiële begin van 'leven' geen echte 'cel' zal geweest zijn, maar een macromolecule, in deze theorie wordt RNA naar voorgeschoven, andere modellen noemen PNA als een macromolecule. De complexiteit wordt dan herleidt tot het toevallig ontstaan van de juiste sequentie van basisbouwstenen en, zoals ik reeds heb gepostuleerd is dat een a posteriori kans, afhankelijk van de chemische eigenschappen van het opbouwmechanisme. Geen cel dus, maar één molecule met enzymatische activiteit, al de rest wat je nodig hebt is een lipidemembraam en eventueel wat eiwitten.
Als we naar de evolutie kijken, dan heeft iedereen dat indruk dat we een regelrechte lijn zien, die naar homo sapiens leidt. En dus beschouwen we onszelf maar als het summuum van 'de schepping'. Een illusie, beste forumgenoten, een illusie. Als wij reeds lang vergaan zijn en slechts hier en daar een fossiel van ons overblijft, zouden bacterieën, als ze dan konden tenminste vierkant lachen met deze dwaze zoogdieren. Want enkel zij zullen het het langst op deze aardkluit volhouden.