Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door driewerf
Voor de goede verstaander: de sociaal-democratie streeft ernaar het kapitalisme te hervormen (de scherpe kanten ervan af te veilen), het marxisme streeft ernaar het kapitalisme te vernietigen. Het is of onzin en intellectuele oneerlijkheid om beiden op gelijke voet te zetten. Of een verregaande onwetendheid. Maar in beide gevallen kan de libertarische beweging maar best de eigen stal uitmesten. In feite denk ik niet dat het onwetendheid is, maar een bewust gebruik van een marxistische boeman om de sociaal-democratische castraat te kunnen aanpakken.
|
Maar laat ons eerlijk wezen: de gemiddelde marxist maakt ook bitter weinig onderscheid tussen de bourgeoisie als 'klasse', de VLD als politieke partij, het klassiek-liberalisme van Mill, Smith, Mises, het neoklassieke economisch denken, het liberalisme van Rawls, Amartya Sen en co., het anarchokapitalisme van Rothbard en Hoppe, het Objectivisme van Ayn Rand, en, jawel, Duchatelet en zijn Vivant, ooit op dit eigenste forum door een marxist omschreven als ultraliberaal.
Hoewel Paul De Grauwe in een opiniebijdrage in De Tijd nog sprak over neocommunisten.
Om maar te zeggen dat elke ideologie zich wenst af te zetten tegen alle andere ideologieën. Het houdt weinig steek een denkrichting uit de grond te stampen die eigenlijk akkoord gaat met een reeds bestaande denkrichting. Men moet zich onderscheiden van de anderen, door te wijzen op het fundamentele verschil tussen de eigen visie en de andere visies. Marxisten doen dit vaak door anderen te verwijten beneveld te zijn door vals bewustzijn. Groenen doen dit door erop te wijzen dat alle bestaande ideologieën (behalve de groene) het element van de natuur vergeten of verwaarlozen. Libertariërs doen dit door erop te wijzen dat de meeste andere ideologieën zich louter bezighouden met hoe de staat kan gebruikt worden om een bepaalde visie op te dringen aan anderen.
Uiteraard staat het niet bijster intelligent om sociaal-democraten, stalinisten, revisionisten, trotkisten en heel de zever op één hoopje te gooien, zeker niet als men weet dat er in ons land minstens drie verschillende partijen bestaan die we communistisch kunnen noemen (en neen, SP.a-Spirit en Groen! zitten daar niet bij). Deze partijen liggen dan nog redelijk met elkaar in de clinch, dus zo homogeen zijn ze niet.
Echter, in die mate waarin hetzelfde discours gehanteerd wordt dat men wenst te bekritiseren, kan het wel nuttig zijn om deze vereenvoudiging te maken. Indien de groene beweging andere partijen bekritiseert omdat ze de natuur verwaarlozen, maakt het weinig uit of een partij nu lutheriaans-conservatief dan wel links-liberaal of toch maar humanistisch-progressief is. In die mate waarin "de linkse partijen" allen de overheid willen gebruiken om doelen als 'gelijkheid' te bereiken, kan het dus wel nuttig zijn om ineens alle linkse partijen en strekkingen samen aan te spreken.
Ook de communistische partijen verzetten zich immers tegen het Generatiepact, ook al zijn zij geen sociaal-democraten maar willen ze in se niets anders dan de complete omverwerping van het kapitalisme.