Ik beschouw mezelf als een communitarist en wel omdat ik niet geloof in het liberalisme. Ten eerste: de oorsprong van het liberalisme zegt dat iedereen vrij is zijn leven in te richten zoals hij dat zelf wil en dat de enige grens is dat je iemand anders niet in zijn vrijheid mag belemmeren. Ik vraag me aldus af of een waarde niet een deel van zijn waarde verliest door er gewoon voor te kiezen en of we aldus niet dreigen te vervallen in een zuiver subjectivisme? Kortom: ik geloof niet zomaar in je leven inrichten volgens waarden die voor iemand belangrijk zijn; ik geloof wel dat deze waarden pas betekenis krijgen tegen een gedeelde achtergrond (het liberalisme ontkent deze achtergrond)
Ten tweede: hoe neutraal zijn deze liberale waarden? Volgens mij zijn ze maar zo neutraal in hoever ze staven met ons westers interpretatiekader, want waren het nu net niet de liberalen die mee wilden zorgen dat hoofddoeken verboden moesten worden in o.a. scholen?
|