Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door De Prof
Zo denk ik er ook over.
Men hart breekt dat ik er nog maar aan moet denken wat die kinderen allemaal al hebben meegemaakt.
En dan zo om het leven komen.
Dit is het ergste wat iemand kan overkomen.
Ze zijn aan hun lot overgelaten, en ten prooi gevallen van het ergste crapuul dat er bestaat.
Sorry, maar onder dergelijke omstandigheden kan ik geen medeleven hebben met die ouders.
|
Die ouders zijn ziek. Alcoholisme, wellicht ook depressie, heeft hun leven uit elkaar gescheurd. En niemand die ingegrepen geheeft. Dan heb ik het niet over u en mij, maar over de officiële diensten. Het gezin w�*s bekend bij het gerecht en de sociale diensten, want daar waren ze al mee in aanraking gekomen (via moeder Nathalie). Blijkbaar is er maar weinig opvolging geweest hoe Nathalie het bij haar vader deed.
Wat zou er gebeurd zijn mochten Nathalie en Stacy nooit ontvoerd zijn?
Wat betekent het om bij ouders op te groeien waarbij enkel sprake is van mishandeling en/of verwaarlozing? Zou dat nog in orde gekomen zijn?
Het antwoord is dikwijls: NEE.
De meeste van die kinderen gaan uiteindelijk zelf aan de drank, blijven werkloos of raken in de prostitutie, en voeden hun kinderen op dezelfde totaal ontoereikende manier op.
Als de kinderen van Nathalie en Stacy - die er nooit zullen komen - ontvoerd zouden worden, zou je dan ook de deur dichtgooien voor Nathalie en Stacy en hen krachtdadig veroordelen?
Het is me allemaal wat te kortzichtig, sorry.