Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Praetorian
|
Ik heb het net doorgelezen, en ik vind het erg boeiend voorgesteld (wel echt "filosofisch"). Ik onthoud twee stellingen:
De teloorgang van de dialectiek binnen/buiten: buiten valt weg. Dat noem ik persoonlijk het "vluchten-kan-niet-meer" probleem van een wereldregering. Daarom ben in voor internationale samenwerking ipv politieke eenmaking.
Postmodern racisme, gebazeerd op culturele stereotypering ipv op biologische afkomst, met de paradox van schijnbaar verdraagzaam pluralisme:
"Dit pluralisme aanvaardt de verschillen in onze identiteiten zolang we ermee akkoord gaan om ons handelen te baseren op deze identiteitsverschillen en dat wij hen op deze wijze behouden als misschien toevallige maar niettemin solide indicatoren voor de maatschappelijke scheiding. De theoretische vervanging van ras of van biologie door cultuur wordt aldus, paradoxalerwijze, omgezet in theorie van de bescherming van het ras. Deze verschuiving in de racistische theorie toont aan hoe de imperiale en postmoderne theorie van de controlemaatschappij in staat is om een standpunt over te nemen dat men over ‘t algemeen als een antiracistisch standpunt beschouwt (d.w.z. als een pluralistisch uitgangspunt tegen alle noodzakelijke indicatoren van de sociale uitsluiting), terwijl een hecht principe van sociale scheiding ten volle behouden blijft."
Erg bedankt voor de tip.