Ik vind het een positieve trend dat men ipv "de brave soldaat Schweick",
nu eens de "leiders" aanpakt - het moet vanzelfsprekend nog vice-versa kunnen. Een Hamas sonderkommando zou Olmert en een paar minsiters moeten pakken & men zou moeten stoppen om de "gewone mensen" die aan het strand wat van de zon zitten te genieten te bombarderen.
Dit is helaas fictie : feit is en blijft inmiddels dat zowel de Palestijnen als de Israëli's met stijgend enthoesiasme oorlogszuchtige leiders die niet in staat zijn een vredesovereenkomst te sluiten te verkiezen. Dit kan geen kwaad : uiteindelijk komt er toch vrede - maar de prijs is intussen al lang verschrikkelijk.
Talrijk zijn de absurditeiten in dit conflict :
-Men mag verkiezen wie men wil, maar wat blijkt ? Het staatsapparaat wordt niet door de palestijnse kiezers betaald maar door de EU. Normaal is het toch diegene die betaalt die het gerecht bepaalt ?
- Er zijn 1,7 miljard Moslims & dat zijn allemaal geen arme sukkels. Toen nde palestijnen moeilijkheden hadden om hun beambten te betalen, werd er luid aangekondigt dat de "Moslimgemeenschap" de rekeningen wel zou vereffennen.
en toen volgde een doodse stilte...
-Waarom verkiezen de "rijke" staten een oorlog te blijven financieren ipv. de milleniumdoelstellingen het afschaffen van honger en ziektes nu eens ernstig te nemen ? "Ploegscharen ipv wapens" is een eerlijke socialistische stelling ;
We kregen de apartheid op de knieên door economische boycott - er moet een vorm van boycott te vinden zijn dat die "leiders" dwingt hun volk te bieden wat het het meest nodig heeft : Vrede in Vrijheid.
|