Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Pelgrim
dat vergt een enorme intellectuele stap hoor: afstappen van een aantal dogmas over natie en volk is voor heel wat 'internationalisten' een moeilijke zaak. het is bijzonder gemakkelijk om de romantische idee van het Wereldproletariaat-dat-geen-vaderland-kent aan te hangen. De gevolgen zijn echter navenant: ik ken bitter weinig revoluties van dat soort 'internationalisme' die ooit geslaagd zijn, terwijl de meste geslaagde of bijna geslaagde opstanden wel op de een of andere manier natiegebonden waren (trouwens haast overal in de wereld zijn de nationalistisch-linkse bewegingen veel groter dan de antinationalistisch-linkse).
Na anderhalve eeuw zou een marxist ondertussen toch al moeten doorhebben dat er zoiets als dialectiek bestaat tussen de bovenbouw (natie) en klassenstrijd.
|
Dit staat volledig los van de discussie tussen Vlaanderen en België. Een eventueele Vlaamse onafhankelijk zou het door u geschetste probleem (wat volgens mij niet klopt maar bon) helemaal niet oplossen, integendeel. U gaat ook compleet door de bocht alsof wij zouden suggeren dat er geen nationale gevoelens zouden bestaan of dit helemaal niet relevant is. Ik denk niet dat Lenin (en anderen) een boek over het nationaliteitenvraagstuk zou hebben geschreven mocht het geen issue zijn of niet relevant. De huidige bovenbouw is overigens o.a de Belgische staat en helemaal niet de Vlaamse "natie". De sociale zekerheid is nationaal. Het IPA is nationaal. Buitenlandse zaken is nationaal. Het zou het probleem alleen maar groter maken. En de suggestie dat u die "intellectuele" stap wel zou hebben genomen als argument om de Vlaamse zaak te verdedigen vind ik ook maar kort door de bocht en zal ik maar vergeten.