[Desiderius]

De roep om inburgeringsverplichtingen voor nieuwkomers is een typisch voorbeeld van het soort perverse effecten dat een verzorgingsstaat genereert. In principe komt het erop neer dat een nieuwkomer een soort van "getuigschrift" moet kunnen voorleggen om te kunnen genieten van een hele resem sociale uitkeringen.

Immers, in een systeem waar sociale uitkeringen georganiseerd worden volgens verzekeringsprincipes (voorbehouden aan diegenen die effectief bijdragen en in de mate zij bijdragen), is er van formele inburgeringsplichten nauwelijks sprake. De nieuwkomer wordt in dat geval immers door de economische realiteit verplicht om zich verregaand aan te passen (te integreren en op termijn zelfs te assimileren). Niet integreren staat gelijk met "economisch uitrangeren" en (tenauwernood) terecht komen in de armoede. Immigratie vraagt van de immigrant een bijzondere inspanning wil hij de belofte van een "beter leven" ook effectief kunnen ontsluiten.

In onze cultuur van sociale vangnetten tolereren we het echter niet dat we op de hoek van elke straat geconfronteerd worden met van honger kreperende mensen en staan we evenmin te springen om in de rand van onze steden favella's te zien verschijnen. We zijn evenmin tuk op het soort criminaliteit dat armoede onvermijdelijk genereert. (immers, mensen die tot de rand van de hongersnood worden gedreven, hebben geen boodschap meer aan law & order) D�*�*rom voorzien we in een herverdeling. Maar het weze duidelijk dat in de mate die herverdeling ertoe leidt dat nieuwkomers zich niet meer "geprikkeld" voelen om zich nog te integreren, we het probleem van gebrekkige inburgering cultiveren. Annex alle andere problemen zoals (generatie-)kansarmoede.

Aan immigratie hangt in een verzorgingsstaat dus een zwaar prijskaartje. En net dat laatste wordt door werkgevers die pleiten voor meer immigratie, straal genegeerd. Men zou dat kunnen corrigeren door bvb. de sociale lasten voor het tewerkstellen van immigranten drastisch op te drijven om die extra kosten te kunnen afdekken. (maar alras zouden beschuldigingen van "racisme" niet uit de lucht zijn) Vandaar dat de logica van de reeds behoorlijk repressieve (want fiscaal berovende) verzorgingsstaat gebiedt om consequent langs dezelfde lijn verder te wandelen en het soort kleinzielige en vrijheidsberovende maatregelen te installeren dat hier voorligt. Onzinnige verplichtingen tot "inburgering", die men zelfs a priori reeds in al hun kafkaïaanse glorie kan ontmaskeren. [immers, w�*t heet dan precies "ingeburgerd zijn"? en in welke mate zijn de vrijgestelden van zo'n verplichting dan wél "ingeburgerd"?]

Het enige alternatief dat m.i. zin heeft is het rechtlijnige uitsluiten van elke immigratiepolitiek... totdat we erin geslaagd zijn om een nieuwe logica achter de sociale zekerheidsstelsels te ontwikkelen / implementeren.