[1handclapping]

Het partijlandschap is inderdaad iets moeilijker dan het aangaan van gewone fusies. De CD&V is bv. een zuiver katholieke partij, met een ietsje meer sociale bewogenheid dan het CDA en de CHU in Wallonië (van de Luxemburgers
kan ik niet veel zeggen, maar de duitstalige equivalent schijnt me ook wat meer CDU..)
Idem dito als je de liberale families bekijkt : VVD, VLD, Vivant, D 66, Spirit, MR
zijn inhoudelijk nogal verschillend en leunen enerzijds wat meer aan bij nationalistische, taalchauvinistische en zelfs socialistische strekkingen (de "grote partijen " onder hen hebben een drang naar het midden)
Het vooral in Nederland en Wallonië "herontdekte" extreem rechts - zie ik persoonlijk beladen met een ongelofelijke afkeer van elkaar.. zelfs VB zal indien de "hervereniging" op tafel komt met alle wapenen ten strijde trekken tegen het idee : na de marokkaanse criminaliteit nu de antilliaanse invoeren ? No way José !

Het NV-A zou er ideologisch "rijker" van kunnen worden en waarschijnlijk ook electoraal - ik zie die conservatief-nationalisten al dwepen met het huis van Oranje om van de Laaglandse Republiek terug te voeren naar een Monarchie der Verenigde Nederlanden (waarschijnlijk is dit gedeelte in mijn redenering het meest politieke fictie)

De partijen met in meer of mindere mlate een marxistische visie :
hiervan hebben we er nogal veel waarbij de nederlandstalige versies het meest verdeeld zijn en in de Nederlandse versie bestaat er zoiets als "groen marxisme", waar de vlaamse versie
eerder "groen christelijk" en de waalse "groen libertair" is -
het unificeren van dat gedachtegoed lijkt me het makkelijkst.
Waar het waalse Ps, de Vlaamse SPa waarschijnlijk wel tot een fusie kunnen overgaan als Laaglandse PES zal het voor de (Nederlandse) SP wat moeilijker zijn om zich in het kielzog van de scandinaafse radikaalsocialisten door te zetten in voormalig België.. Maoisten en trotskisten lijken mij daar niet zo happig op.

Als men echter de eerste stappen op deze weg zou zetten : zal het een en ander wel via de weg van de geleidelijkheid gaan.. bv. ook in duitsland is er een CDU en CSU die als afzonderlijke partijen in hun repect. gebieden functioneren en nationaal steeds als een eenheid optreden.