[Black Cat]

Oorspronkelijk geplaatst door lombas

Daar ga ik mee akkoord. Voor de volle honderd percent.

Bon, ik ga het toch even vertellen. Vlak na de burgeroorlog werd het illegaal voor burgers van de Amerikaanse Verenigde Staten om slaven te houden - met andere woorden: om andere mensen te bezitten. Plots kwamen er een boel zwarten (en kleurlingen) op de arbeidsmarkt terecht. De voormalige slaveneigenaars wilden eigenlijk hun voormalige slaven in vele gevallen niet als werknemer (de schande voor hun voormalig gedrag?), en zochten naar "blanke" krachten. Dat is ten kleinen dele de oorzaak geweest van de mechanisatie van de Amerikaanse agrarische economie in de tweede helft van de negentiende eeuw (in die tijd revolutionair). Omdat er toch grote vraag was naar landarbeiders, begonnen "plantagehouders" - om even een cliché te gebruiken - hun voormalige slaven toch aan te werven. In het prille begin werden ze uitermate slecht betaald - het waren toch maar slaven!? Maar toen zagen een paar slimme boeren in dat ze met een beetje meer loon te geven de beste ex-slaven konden inhuren, van wie de productiviteit en werkijver veel hoger lag. Hun boerderijen deden het goed, en al gauw dreef dit hoger loon en betere werksfeer de "betere" arbeiders naar zulke boerderijen. Nu de boeren die daar niet mee mee hadden gedaan hun goede werkkrachten kwijtspeelden aan hun buren, begonnen ook zij het loon en de werkomstandigheid van de werknemers te verhogen. Waar in eerste plaats enkel de inventiefste boeren en de capabelere werknemers bij de economie wonnen, verhoogde nu ook de welvaart van de ietwat eenvoudigere boeren (soms, vaak nog met een racistisch tintje) en de langzamere, niet zo snuggere werknemers. Dat is het herstelmechanisme. Niet perfect en zeker niet permanent of vol van garantie, maar het leven.

En hoe was hun verloning in vergelijking met hun blanke collega's?