Bijbelse wijsheid
Achtste zondag (2)
"Prijs dan geen mens voordat hij gesproken heeft,
want pas op grond daarvan kan men een mens beoordelen." (Jesus Sirach, 27:7)
--------------------------------------------------------------------------------
Met sprekende beelden uit het leven van elke dag, getuigt de bijbelse wijsheidsleraar Jesus Sirach, dat hij over veel mensenkennis beschikt.
Schudt je de woorden van iemand in een zeef, zegt hij, dan zal je goed en kwaad in die mens kunnen onderscheiden, zoals je bij het zeven van graan kaf en steentjes kunt scheiden van de graankorrels.
De degelijkheid van een mens blijkt uit zijn spreken; zoals de gaafheid van geboetseerd kleiwerk pas blijkt bij het bakken in de hitte van de oven.
Of nog: woorden zijn als vruchten van bomen;de gezindheid van een mens blijkt uit zijn spreken.
Ja, de taal is hèt communicatiemiddel tussen ons, mensen. Willen we samen-leven en samen-werken, dan is het van belang hoe we omspringen met onze woorden. Woorden kunnen net zo goed waarheid stichten als leugen stoken. Of anders gezegd: de moraal van het spreken, het hanteren van woorden maakt uit óf we ware gemeenschap met anderen kunnen opbouwen, zowel in het gezin als in de familie, in onze volksgemeenschap of in de kerk.
Jezus zegt: 'Waar het hart van vol is, daar loopt de mond van over'.
Wij zijn gewoon dat spreekwoord te gebruiken om iemand te typeren die het altijd over zijn auto heeft of over zijn hobbies. Maar Jezus bedoelt: wie een goed, een enkelvoudig hart heeft, zal ook rechtuit spreken. Wie geen boosheid te verbergen heeft, zal oprechte woorden spreken.
Woorden zijn als glas: ze kunnen kristalhelder zijn, of bedoomd, onhelder of zelfs vervormend. In die laatste gevallen, zegt Jezus, wijzen ze op een dubbelzinnig hart, op troebel water in het binnenste van de spreker. Met zo'n mensen is geen gemeenschap mogelijk. Van vriendschap kan geen sprake zijn.
Je vertrouwt je niet aan hen toe, je gaat met hen in zee, je vraagt hen geen raad. Het zijn blinden,zegt het evangelie, die best geen leiding nemen of ze doen ook óns in de kuil vallen.
Het is nu niet onze bedoeling toepassingen te maken op de kerkelijke of politieke actualiteit. Wij willen hier het evangelie lezen en voor onszelf actualiseren en daarom Jezus woorden blijven beluisteren waar Hij zegt: ' Waarom kijkt ge naar de spinter in het oog van je broeder .. Hoe kan je tot je broeder zeggen: laat mij de spinter uit je oog halen..'
Hiermee worden we aangespoord tot zelf-onderzoek.
We moeten allereerst streven naar helderheid in onszelf, in ons spreken en ons doen. De vraag durven stellen: doe ik me voor zoals ik ben en denk? Ben ik in mijn binnenste wel een gezonde boom, zo goed als de vruchten die ik ten toon spreid?
Laten we rustig het oordeel van anderen maar eens op ons afkomen voor we gaan steigeren en ons verdedigen. Want niets schijnt voor de mens zo moeilijk te zijn als eigen fouten aanvaarden. Het is altijd de schuld van de anderen, en zo hoeven wij onszelf niet te veranderen.
Jezus zegt niet dat we, eens de balk uit ons eigen oog verwijderd, het recht in handen krijgen om te oordelen, om op jacht te gaan naar de spinters in andermans oog. Nee, bescheiden blijven, eigen zwakheid onder ogen durven zien en mild naar de anderen kijken. Pas als we zo met onszelf in het reine zijn gekomen, als we ons genezen hebben tot een goede boom, zullen we geen blinde leiders zijn en met begrip voor andermans zwakheden goed kunnen doen, opbouwend werk kunnen verrichten en anderen begeleiden op hun tocht door het leven.
HEREN EN DAMES UIT HET VLAAMSBLOK; PROBEER EERST DE BALK TE VINDEN IN DE OGEN VAN HET VLAAMSBLOK,VOORALEER JULLIE DE SPLINTERS ZOEKEN IN DE OGEN VAN JULLIE POLITIEKE TEGENSTREVERS.
|