[De Vliegende Hollander]

Eigen kinderen eerst?


Het recht op kinderen...Eigenlijk is dat doodnormaal voor ons in het Westen. Mensen met kinderwensen 'neuken' er gewoon een aantal maanden op los en meestal is het raak...
Meestal, want een behoorlijke groep mensen in onze samenleving is simpelweg niet in staat om op de natuurlijke manier kinderen te krijgen. Gelukkig staat de techniek voor niks en kunnen een groot aantal mensen worden geholpen die anderzijds kinderloos zouden blijven.

Voor wie dit niet mag baten staat altijd nog de weg open naar adoptie. Echter, zonder er al te veel bij na te denken is het nu meer dan normaal om een 'blanco-baby' uit het buitenland te importeren. Drie Chineesjes daar, een kansloze Braziliaantje hier. Niks mis mee op zich, want je biedt hen een goede toekomst.
Maar wat zien we nu. Duizende 'Nederlandse' (ofwel hiergeboren) kinderen die op zoek zijn naar een nieuw huisje worden noodgedwongen opgevoed door de staat. Wat hen te wachten staat is voor de meeste van ons, gelukkig, slechts voor te stellen. Tehuizen, internaten, geen ouders, maar een voogd die hij/zij met 35 andere moet delen. Vaak geen eigen kamer, maar een zaal en misschien wel het ergste van allemaal...Hele stille feestdagen.

1 + 1 = 2, ofwel, er zijn ouders die een kind willen en kinderen die ouders willen = probleem opgelost...Niet dus.
Want de mensen met kinderwensen willen liever niet een baby/kind van eigen bodem. Dit moeten namelijk vast probleemkinderen zijn, die hele vervelende ouders hadden. Nee, men neemt liever dan maar een import-Indonees, want die is natuurlijk vrij van fouten en ongepast gedrag...

Moet de staat tegen deze trend optreden? Moet de staat niet tegen adopterende mensen zeggen: Jullie willen graag een kind ---> Hier hebben we er één die ouders zoekt.

Een kind is toch een kind zou je zeggen...