Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Black Cat
"Boerka" is op zichzelf ook geen cultuur, maar een onderdeel.
Is besnijdenis dan geen verminking?
De stelling die ik hier wil verdedigen is, dat, als we een samenleving willen verwezenlijken gebazeerd op "multicultureel burgerschap", we best de mensenrechten als strenge norm hanteren: tegen racisten, maar ook tegen fundamentalisten. Tegen huisjesmelkers, maar ook tegen allochtone heethoofden die geïntegreerde moslima's met "hoer" naroepen als die geen hoofddoek dragen.
Naar mijn mening dus.
Ik tracht het zo te zeggen: multiculturalisme is een zelfkritisch proces. Verdraagzaamheid zonder opdringerigheid zeg maar. Ik omschrijf het ook als "vredelievend multicultureel". Eigenlijk stel ik de reacties van "multiculs" (  ) daarop ten zeerste op prijs. |
Op welke manier is het dragen van een boerka strijdig met de mensenrechten?
Besnijdenis is natuurlijk iets anders ... wordt het toegepast in België?
Belangrijk is dat je culturele fenomen moet bekijken vanuit de context waarin ze ontstaan om zo de betekenis ervan te vatten, anders loop je het risico dat je de bevolking, 'om ze te beschermen', meer schade toebrengt dan iets anders.
Als we toch zo graag de mensenrechten respecteren, dan denk ik dat we niet zomaar iets mogen beslissen zonder overleg met één of enkele vertegenwoordigers uit de desbetreffende cultuur omdat we vaak veel te weinig weet hebben van de context.
Concreet bij die besnijdenis bijvoorbeeld: intuïtief zou ik ook onmiddellijk zeggen, verbiedt het, want het is verminking en ik zou niet willen dat men mij zoiets zou aandoen ... anderzijds, als je iemands rechten wil respecteren moet je vooral kijken naar wat die persoon zelf wenst ... Als bv. blijkt dat het weigeren van besnijdenis betekent dat een vrouw haar hele leven lang wordt buitengesloten uit haar gemeenschap waardoor ze ongelukkig is ... dan is dat verbod op besnijdenis een maatregel die zijn doel voorbij schiet door een gebrek aan kennis van de context, ervan uitgaand dat zulke maatregelen als doel hebben de vrouwen een hoogwaardiger kwaliteit van leven te geven natuurlijk.
Maar wie heeft het recht om voor iemand anders te bepalen wat voor die persoon een hoge kwaliteit van leven betekent? Ik denk dat we die vraag ons ook eens mogen stellen, wat voor ons levenskwaliteit betekent, is dat niet noodzakelijk voor hun... daarom denk ik dat het van kortzichtigheid en wereldvreemdheid getuigd om anderen wetten en regels op te leggen op basis van de eigen gehanteerde normen.
Eén van de voordelen is alvast, dat we hun zo volledig kunnen proberen te respecteren in hun eigenheid en dat we de grenzen en de eigenheid van onze eigen cultuur leren kennen.