dit heb ik hier al eens over censuur en vrije meningsuiting geschreven:
Censuur op ideologische standpunten is helemaal not done, dit geeft namelijk een argument extra voor de aanhangers van de 'gecensureerde' ideologie om hun idee als juist te beschouwen. Nu men negationisme heeft verboden is het niet enkel mogelijk om enkel met argumenten de stelling van het negationisme onderuit te halen, maar ook op een gerechterlijke manier. Dit heeft een onevenwichtige situatie tot gevolg waar de discussie zich niet meer zuiver op argumenteel vlak kan afspelen, maar ook op juridisch vlak. Het belang van argumenten wordt dus verkleind en dit levert een ongelijke strijd tussen meningen op. Hierdoor kunnen negationisten dus beroepen dat ze wel gelijk hebben, maar dat de andersdenkenden zo weinig argumenten hebben dat ze wel moeten overschakelen op een wettelijke dwang om negationisme (hun 'waarheid') te verbieden.
Wanneer een discussie niet enkel met argumenten kan gevoerd worden, kan men nooit tot een conclusie komen die aanspraak kan maken op de term waarheid. Als we dus tot censuur overgaan geven we de mensen niet meer de mogelijkheid om enkel met hun gezond verstand tot een conclusie te komen door te luisteren naar de argumenten van beide partijen maar wordt één standpunt tot het juiste beroepen met een argumentatie waarvan gevreesd wordt dat ze niet sterk genoeg is op zichzelf en zich dan maar moet manifesteren via dwang.
|