Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door La Chunga
Hier heb ik iets meer problemen mee. Zo beschouw ik de natuurlijke rechten van elk individu (vrijheid, zelfbeschikking, eigendomsrecht, vrijwilligheid, gelijkwaardigheid) als hoger dan de politieke rechten die in de democratie zitten vervat.
Dwz dat ik een democratische meerderheid aanvaard zolang die geen inbreuk pleegt tegen de natuurlijke rechten van elk individu.
Veronderstel - om even in de actualiteit te blijven - dat een meerderheid (al dan niet via directe democratie) besluit dat een mening die door een minderheid wordt verkondigd, niet meer mag verkondigd worden, dan pleegt die meerderheid een inbreuk tegen de vrijheid tot het uiten van een mening (een natuurrecht). Ik beschouw die beslissing - ook al komt ze via een democratische meerderheid tot stand - als zijnde niet legitiem.
Of veronderstel - in een ander voorbeeld - dat een democratische meerderheid beslist dat binnen een bepaald gebied een minderheid geen grond meer mag bezitten. Dat tast het eigendomsrecht (natuurrecht) aan en bijgevolg zou ik ook zo'n beslissing - ondanks democratisch genomen - niet als legaal erkennen.
Eén van de essenties is de onaantastbaarheid van de natuurrechten, die gaan boven alles.
Ik heb het hier - voor alle duidelijkheid - niet over het evangelie zogenaamde mensenrechten dat in UVRM wordt gereciteerd. De meeste daarvan zijn begeertes (nog niet eens échte behoeften) die tot rechten werden verheven, maar die door schaarste automatisch leiden tot conflict.
|
De kans dat de meerderheid haar meerderheid misbruikt is reëel. In ons land wordt dit aangetoond door de pogingen van de meerderheidspartijen om het Vlaams Belang de mond te snoeren.
De kans dat zich iets dergelijks voordoet in een democratie - en zeker in een directe democratie - moet evenwel veel lager ingeschat worden. De democratische reflex van het volk is immers veel groter dan deze van politiekers die alleen nog vormelijk de democratie nastreven.
mvg
Harald.