Dan moet dat voorstel in de mate van het mogelijke uitgevoerd worden (democratie is democratie), en aangezien het zal mislukken zal er een hoop geld zijn weggegooid. En dan wordt de kiezer gewoon met de gevolgen van deze democratische maar toch onverantwoorde keuze geconfronteerd. Het grote voordeel hierbij is dat de burger tenminste zélf fouten kan maken net zoals politici nu gekke maatregelen kunnen nemen waarvoor de burger óók moet opdraaien (cfr. staatsschuld). Politici kunnen evengoed zotte stoten uithalen, en het erge is dat we dan niet eens de mogelijkheid hebben om zo'n maatregel via het referendum terug ongedaan te maken. We kunnen enkel maar klagen, verzuren, om vervolgens een standje te krijgen van de politieke elite dat we geen recht hebben op klagen.
Het allerbelangrijkste is dat de burger ten alle tijde zelf het initiatief kan nemen. Een degelijke organisatie van het maatschappelijk debat dat het referendum voorafgaat zal naar mijn mening trouwens al voldoende zijn om het irrationele en het onuitvoerbare van dit voorstel uitvoerig te accentueren. Dat irrationele aspect valt trouwens sowieso mee als we naar die landen kijken waar bindende referendums op volksinitiatief kunnen plaatsvinden: de paar "tegenvoorbeelden" waar BROV-tegenstanders altijd mee afkomen zijn trouwens deskundig in de pan gehakt door Jos Verhulst in z'n boek. Vergeet de mythe van het boze, gevaarlijke, irrationele klootjesvolk dat nood heeft aan de verlichte herderlijke begeleiding door onze o zo bekwame en rationele politieke elite...
BTW en vergeet ook niet dat er desnoods ook een tegenvoorstel komen (een nieuw referendum dus) om deze maatregel terug ongedaan te maken!
|