Om weerbaar te zijn tegen het gedaas van het VB is het nuttig om de technieken van PDW goed te kennen.
Hij schijnt veel succes te kennen, men vindt hem een knappe debater
, en men wil hem als grote leider behouden.
Maar is dat wel allemaal zo moeilijk, Philipdewinteren?
Op verzoek van sommigen, hopelijk tot vermaak van velen een aantal technieken die het Philipdewinteren eenvoudiger maken:
Cursus PhilipDewinteren
1.Speel de man, niet de bal, gebruik persoonlijke aanvallen om iets algemeens onduidelijk te maken.
Vb: " Wij weten dat er geen zinnig woord uit Di Ruppo kan komen, derhalve gaan we natuurlijk niet in op zijn beweringen."
2. Voorspel grote rampen indien men de argumenten niet aanvaard:
"Wacht maar wat er gebeurt indien de fundamentalisten ons land hebben overgenomen, dan zal men zien hoe onmenselijk ons zeventig punten plan is!"
3. Beroep dan op medelijden, zich voorstellen als de geslagen “underdog”:
"Welke partij geraakte er al eens niet in opspraak door een financieel geklungel van één van zijn mandatarissen? Moet ik de lijst eens maken?
Laag me eens uitspreken: ik mag nooit zoveel op televisie komen als de eerste minister!"
4. Beroep doen op de geschiedenis en de traditie, om mistoestanden goed te praten.
“Onze Vlaamse mensen zijn ook de geuzen, de Fransen en ja, ik zeg het met grote nadruk, de Duitse bezetters niet al te vriendelijk gaan behandelen, waarom zouden we nu degenen die uit Toemboektoe komen pamperen?”
5. Beroep doen op het feit dat vele mensen iets goedkeuren dat in feite fout is:
“En ja, er zijn Vlamingen die teveel drinken! En ja, er zijn Vlamingen die te snel rijden! En ook zijn er één miljoen Vlamingen die geen vreemdelingen in ons land willen. Gaan we die allemaal bekeuren, opsluiten, stigmatiseren?”
6.Kringredeneringen maken:
“Wij hebben het probleem van de vreemdelingen niet uitgevonden. Eén miljoen Vlamingen hebben het probleem door ons gezien, en wij hebben hen gevolgd. Is dit dan geen bevestiging van ons groot gelijk?
7. Oorzaak en gevolg dooreen mengen:
“Toen er geen vreemdelingen waren, was er toen al zo’n grote criminaliteit veroorzaakt door allochtonen? Ligt dat aan ons misschien, die toename?”
8. Pars pro toto (het geheel verwisselen met de delen)
“De gezinshereniging is vaak een farce, omdat men niet kan nagaan wie nu echt familie is en wie niet. Het spreekt vanzelf dat we dus het corrupte systeem moeten afschaffen, zodat er rechtvaardigheid ontstaat voor de Vlaamse burger!”
9. Woorden gebruiken in een andere betekenis:
“Wat betekent dat, het afschaffen van het Cordon Sanitaire? Is er dan geen mentale weerstand, een verbale, een virtuele Cordon Sanitaire meer in de geesten van de andere partijen? Moeten wij dan blind zijn en niet zien dat wat er is : een Cordon Sanitaire rond het VB?”
“Is het aanklagen van de minderwaardigheid van bepaalde analfabeten dan “racisme”? Is het “vreemdelingenhaat?” of is het gewoon het uitoefenen van de vrije meningsuiting?”
10. Het beperken van de keuze, zodat er een schijnbaar dilemma ontstaat:
“
Moeten we dan de vreemdelingen ons land laten bezetten, of moeten we juist hen de toegang ontzeggen?”
“Ik zou aan Tobback willen vragen, naar aanleiding van de processen rond “Rob Klop”: “Slaat GIJ uw vrouw nog steeds? Ja of neen?”
11. Een kenmerk van iemand, een gebrek, op andere terreinen overplanten.
“Wat gaat er met INBEV gebeuren, met onze Stella als dit bedrijf wordt overgenomen door islamieten? Gaat de werkgelegenheid dan stijgen denkt u?”
12. Negatieve kenmerken toekennen door mensen te associeren met hun negatief beeld in een andere context:
“Hoe weinig gevaarlijk islamieten voor de Vlamingen zijn blijkt uit de bomaanslagen in Tel Aviv, In Bagdad!”
13. Van onderwerp veranderen, om een heikele vraag te ontwijken:
“ Natuurlijk heb ik niets tegen groen! Bruin is echter een kleur die mij meer interesseert! Vooral het teveel van bruin!”
14. De tegenpartij vooraf verdacht maken, zodat het debat vergiftigd wordt voor het aanvangt:
“Ik ben de zoon van een weerstander, professor: maar u, was u alvorens te beweren vrijzinnige te zijn geen pater Jezuïet?”
15. Een “deus ex machina” inbrengen om het debat in een andere richting te sturen.
“Vanzelfsprekend wens ik meer cultuur in Antwerpen, maar eerst en vooral wens ik dat het geld dat van de VISA kaarten is verdonkeremaand aan weldadige instellingen wordt gestort, en de dieven openbaar gegeseld! “
16. Een dubbele moraal goedpraten
“Onze zeden zijn de hunnen niet: moeten we dan de hunne accepteren? Mogen zij dan méér dan wij?”
17. De verantwoordelijkheid voor eigen daden op een ander steken.
“Hoe kan men ons verwijten dat er kinderen zijn die op straat mensen aanvallen met een geweer: Hebben wij de wapenwet zo soepel gemaakt?”
Wie voorbeelden herkent kan de lijst aanvullen…
Enjoy.