Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door carlgustaaf
in uw "arabieren.be" van uw onderschrift leest men dat de arabieren de zeep uitgevonden hebben? En dat de hygiëne uit het oosten werd ingevoerd? Romeinse badhuizen, ooit van gehoord? De Kelten maakten reeds zeep op basis van varkensvet, asse en aromatische kruiden.En kom niet vertellen dat het niet waar is.Met wat is uw "arabische zeep" vervaardigt?Want dit is dubbelzinnig, men laat hier doorschijnen dat de Europeanen, tot als de Kruisvaarders terugkwamen uit het Oosten met o.a. zeep, niet wisten dat men zich soms moet wassen...wat een gore onzin zeg.
|
Wat je zegt over de Kelten is juist, maar daarom is de uitvinding (of studie van) zeep door de Arabische alchemisten niet minder juist.
Zeep is op verschillende plaatsen en op verschillende momenten in de geschiedenis uitgevonden.
Op
www.Arabieren.be staat dus ook:
"De Arabieren slaagden erin de medische kennis van de Griekse, Aziatische en Perzische tradities te cumuleren."
"De Arabische hammaam nam de traditie van de Romeinse thermen terug op. Men kon er zich laten kappen, maquilleren, masseren, epileren, parfumeren, haar laten kleuren, ... en uiteraard zich wassen."
Jouw Romeinse termen komen dus zeker ook aan bod.
Op Wikipedia vind je bij de geschiedenis van zeep:
Geschiedenis
" De eerste bewijzen voor het gebruik van zeep is bijna vijfduizend jaar oud en stamt uit
Babylon. Een cilinder van klei uit 2800 v. Chr. bleek een zeepachtige substantie te bevatten, en ook werd een Babylonisch kleitablet van 2200 v. Chr. gevonden waar een zeepformule op staat beschreven. Ook de
Oude Egyptenaren gebruikten regelmatig zeep, waarbij de oliën van zowel dierlijke als plantaardige afkomst waren.
Romeinse plattelandsvrouwen zouden de reinigende werking van zeep bij toeval ontdekt hebben. De klei van de oevers van de rivier de
Tiber bleek te helpen bij het schoonmaken van hun was, doordat het vermengd was met dierlijk vet en as. Dit was afkomstig van de tempel van de berg
Sapo, een naam die in veel talen terugkomt in het woord voor zeep. Zeep werd tot de Tweede Wereldoorlog veel als
schoonmaakmiddel gebruikt, maar gedurende de tweede helft van de
twintigste eeuw is zeep bijna geheel verdrongen door synthetische detergenten zoals
natriumdodecylsulfaat (ook wel natrium laureth sulfaat genoemd). "
Terecht merk je op dat de Kelten (of waren het de Galliërs) niet vermeld worden. En dat is dus onvolledig. Maar bovenstaande bronnen beweren niet dat ze volledig zijn. Bij Wikipedia staat het zelfs vrij om zelf aan te vullen.
Vast staat dat ook de Kelten en de Galliërs zeep konden maken uit het samenvoegen van vetten en alkalische zouten.
Uit de curus van ANW, uitgeverij Scala:
"Zeep en schoonmaken: met zand en klei, zeep komt van de Galliërs, op basis van talg, uitgezweet of gesmolten dierlijk vet. Ook gebruikten ze zeep op harsbasis. Soda was eerst om haren te bleken. Bleek ook vetverwijderend te zijn daardoor kwam het bij het zand en zeep. "
Het procedé vinden we terug op de website van
http://zeep.vanderleden.com/index.php
"In het verleden werd dit gedaan door het vet van varkens te mengen met een oplossing die verkregen was door water door houtas te laten druppelen."
De Arabieren kenden het procede en verbeterden het. Ze zetten een handel op in allerlei kosmetica. Ook hun medische kennis en kunde verbeterde erdoor.