Citaat:
Je spreek van een taalverschil dat samenviel met het klassenverschil (nu is dat trouwens niet meer het geval).
|
Dat schreef ik toch ook?
Citaat:
Ik neem aan dat dat klopt
|
Je mag gerust twijfelen hoor, maar lees anders eens het boek van Boeva: "hoe de taalgrens ook een sociale grens was"?
Citaat:
maar voor een communist is het toch enkel belangrijk dat dat laatste wegvalt. Dat eerste kan mij alvast niets schelen.
|
Zeer vreemde stellingname, waar één van de belangrijkste communisten uit de Belgische geschiedenis het helemaal niet mee eens zou zijn.
Het klassenverschil was verbonden met een taalverschil, de heersende klasse heeft zijn macht weten te bestendigen door haar taalpolitiek. Dat bedoelde ik in dit stuk:
Citaat:
De eenvoudige arbeider sprak Vlaams en hij die hem uitbuitte Frans. Bovendien trachtten de francophonen via hun taalpolitiek de laagste sociale klasse alle rechten en
alle mondigheid te ontzeggen door te stellen dat alleen hij die Frans sprak toegang had tot bepaalde instanties. De bestaande, gevestigde orde in dit land was Franstalig, de
ongeletterde massa in het ondergeindustrialiseerde Vlaanderen sprak Nederlands. Wat was de enige manier om aan sociale promotie te doen? Kennis van de Franse taal!
Aangezien onderwijs een voorrecht was voor de gevestigde sociale klassen, kon men via de eis van de ééntaligheid van Belgiê, de meerderheid van de bevolking elke kans tot
sociale promotie ontnemen. Het resultaat was dat 1000den Vlaamse landbouwers (dus ongeschoolde arbeiders) aan hongerlonen konden worden tewerkgesteld in de Waalse
industrie. Aan hun uitzichtloze positie konden ze ontkomen indien ze bijvoorbeeld konden opklimmen tot bedienden (de administratie) maar welke eis bestond er? Inderdaad
kennis van het Frans...
|
Of concreter:
Citaat:
De taalgrens was dus een sociale grens en de eis voor de tweetaligheid van België dus een sociale eis! Het dualisme tussen "Franstalig-Nederlandstalig" mogen we niet
zien als lopende tussen "Walen-Vlamingen! Maar tussen gevestigde orde en sociaal zwakkeren! Daar liep die breuklijn! Zij die sociaal vermoord werden, en leefden in een
uitzichtloze positie, waren in Vlaanderen ééntalig Nederlands.
|
Ze konden niet aangesproken worden, ze konden dus niet klassebewustzijn komen, ze waren niet mondig en bleven achterlijk en dom. De mensen die het voor hen moesten
opnemen, namelijk de intellectuele elite was voor het grootste deel verfranst en vervreemd van die achterlijke massa, en ging dus zeker niet ijveren voor onderwijs in de
volkstaal . Want dat was de enige manier om Vlamingen te onderwijzen, in het Nederlands. Thuis en in de lokale gemeenschap werd een dialect gesproken, wat het zelfs voor
vele mensen nog steeds moeilijk maakt om degelijk Nederlands te praten (dialecten zijn zelfs nu nog niet verdwenen, ondanks de invoering van de leerplicht).
Dat was dus het punt, de elite maakte toegang tot het onderwijs sowieso enorm moeilijk en kon op die manier haar controle op de arbeidersklasse behouden. Om als Vlaming uit
een achtergesteld milieu te gaan studeren kwam daar bovendien de taal nog bij. Het onderwijs was tot 1912 volledig of bijna volledig in het Frans (middelbaar onderwijs). Door
die taaleis, kon zich geen intelligentia ontwikkelen in Vlaanderen die kon communiceren met die domme ongeletterde massa die enkel een groezelig dialect sprak. Probeer eens
binnen zo'n context een arbeidersbeweging op te zetten? De taalpolitiek was dus ook een soc-ec politiek, en het wegwerken van het klassenverschil is dus volledig verbonden
met het taalverschil.
Ik ben bang dat jij "taalverschil" echter op een te hedendaagse manier bekijkt? Het gaat uiteraard niet om het feit dat de klassenloze samenleving enkel kan verwezenlijkt worden
in een ééntalige staat! Dat is uiteraard onzin! Maar binnen de historische context van achtergesteldheid (uitbuiting, geen onderwijs) werd het taalverschil dat door de heersende
klasse wordt uitgebuit en misbruikt (iedereen die enkel Nederlands sprak werd sociaal vermoord, want kon geen onderwijs genieten en zich ontwikkelen, er bestonden geen
intellectuelen die konden communiceren met de massa, de arbeidende klasse was als ongeletterde meute aan haar lot overgelaten).
Daarom is de taalstrijd historisch gezien een sociale strijd geweest.
De communisten zijn zich daar in dit land steeds van bewust geweest, dit in schril contrast tot de socialisten!
Ik zal hier nogmaals citeren uit de voorgaande post, misschien is het nu duidelijker?:
Citaat:
De gevestigde orde gebruikte haar taalpolitiek dus ook ter afscherming van haar eigen sociale privileges. Mensen die dus slaagden in een bepaalde vorm van sociale
promotie (door kennis van de Franse taal) werden op die manier overgeheveld van het ene sociale niveau naar het andere en namen de gebruiken en houdingen van die nieuwe
sociale groep over en stelden dus eveneens hun pas verworven sociale verwezenlijkingen veilig.
|
Praat er anders eens met Cool over, ik heb de indruk dat de LSP dit bovenstaande punt ook onderschrijft.
Citaat:
Het lijkt me echter wel vrij handig (maar niet meer dan dat) dat alle Belgen tweetalig zouden zijn.
|
Zeker! Toegang tot de Franse taal en letterkunde is een enorme verrijking! (net zoals tot het Engels, Duits en Italiaans trouwens)
Dat is een must! Punt is echter dat dit historisch gezien niet kan, hoe kon een Vlaamse arbeider nu onderwezen worden in het Frans, wanneer hij thuis een totaal andere taal sprak? Je kan pas een vreemde taal leren, wanneer je eigen taal tot op zekere hoogte weet te beheersen, dan kunnen de begrippen die je kent, gebruikt worden bij het aanleren van een vreemde taal. Dat is echter het verleden, uit die walgelijke situatie zijn we gelukkig verlost, we krijgen nu onderwijs in onze eigen taal en bovendien krijgen we gelukkig ook vele andere talen aangeleerd.
Punt is echter nu wel, dat je van die tweetaligheid, geen eis tot sociale promotie kan maken, aangezien je op die manier mensen die minder goed andere talen kunnen leren zou uitsluiten. Neem nu het beroepsonderwijs, daar is minder ruimte voor taalonderwijs en die leerlingen hebben het er ook moeilijk mee, moeten we hen daarom uitsluiten met die eis van tweetaligheid? Nee, het is dus inderdaad enkel "vrij handig maar niet meer dan dat"...
Citaat:
Daar valt een en ander voor te zeggen, maar taal is in mijn ogen niet de grootste hindernis om aan politiek te doen.
|
Ik verwees met mijn eerdere uitspraken eerder naar het verleden, waarmee ik uitlegde dat de Vlaamse Beweging ook een vleugel kende die de taalstrijd als een sociale strijd heeft opgevat. Die vleugel was (in mijn ogen niet toevallig) te vinden in het communistische kamp...
Dat onderkennen vele mensen niet, en zeker linkse mensen spotten graag met de Vlaamse beweging, zonder te begrijpen wat de link was tussen taalstrijd en sociale strijd...
Je geeft toch toe dat de taal in een ééntalig België van destijds een grote politieke hindernis was?
Citaat:
Cultuur op zich misschien iets meer, maar als we dat als regel
gaan hanteren moeten we weer naar stadsstaten.
|
Inderdaad, maar dat bedoel ik dus niet, wat betreft taalstrijd als sociale strijd, die is nu eigenlijk sinds de federale staat uitgevochten.
Cultuur speelt vandaag wel nog een grote rol bij de sociale uitsluiting, hij die niet vertrouwd is met kunst en aanverwanten, wordt scheef bekeken en zal ook moeite hebben bij zijn sociale opgang. Cultuur is nu echter dus niet meer wat het vroeger was...
Kunst en literatuur enz.., zijn universeler geworden...
Dat is dus niet mijn argumentatie om België te laten verdwijnen, die strijd (taalstrijd=sociale strijd) hebben "wij" immers reeds "gewonnen"...
Dit is mijn argumentatie:
Ik ben evenmin gekant tegen BelgIê omwille van de vermeende verschillen in "volksaard".
Maar wel omdat mensen in Vlaanderen en Wallonië worden geregeerd door mensen die ze niet eens kunnen verkiezen.
Momenteel zadelen we burgers op met:
1. Een structuur op het niveau van het Vlaamse parlement.
2. Een structuur op het niveau van het federale parlement.
3. Een structuur op het niveau van Europa
In zo'n systeem is de transparantie zoek, mensen weten niet wie op welk niveau voor wat bevoegdheden heeft en vooral wie zich met hun specifieke problemen kan inlaten. Wie is met andere woorden aansprakelijk?
Dit zijn toch fundamentele zaken in een democratie?
Hoe kan een democratie geloofwaardig zijn wanneer mensen ze niet eens begrijpen?!
Veel mensen in Vlaanderen weten zelfs niet dat er een eigen regering IS voor bepaalde bevoegdheden!! Hoe kan onze democratische vertegenwoordiging dan nog geloofwaardig zijn?
Om dit gebrek aan transparantie op te kunnen heffen, lijkt het mij logisch dat we ofwel:
1. België een unitaire staat maken, wat onmogelijk is aangezien we de afgelopen jaren net een omgekeerde ontwikkeling hebben gekend.
2. Het federale niveau afschaffen wat gezien de historische ontwikkelingen na verloop van tijd de logische stap zou zijn.
Bij de opkomst van de "Europese gedachte" begon Belgiê immers langzaam met de afbouw van de unitaire staat, het is dus logisch dat dit proces van afbouw van macht voor de federale overheid en anderzijds de groeiende macht van het overkoepelende Europese niveau gevolgen heeft voor het voortbestaan van Belgiê? Of blijven we hier blind voor?
[quote] Onder een communistische maatschappij zou ik de mensen bij referendum laten kiezen wanneer ze zich gelukkiger zouden
voelen[quote]
Toch niet, ik geloof niet in referenda...
Legitimiteit kan men enkel afdwingen a posteriori (denk maar aan Belgiê zelfn ontstaan zonder instemming van de bevolking en pas daarna vinden mensen het een goede zaak).
:
Citaat:
met Vlaanderen onafhankelijk, met België of ze vinden dat dat er niets toe doet (wat ik denk).
|
Vanuit rechtstreeks sociaal oogpunt heb je gelijk. Maar vanuit democratisch oogpunt niet, er zijn gewoon geen voordelen aan deze staat. Som ze mij eens op?
Nadelen zijn er wel, niet democratisch enz...
Ik ben al blij dat je geen belgicist bent die ten koste van alles Belgiê wil behouden. Met mensen als jij is een dialoog over dit onderwerp nog mogelijk.
Citaat:
Onder dit systeem is het echter gevaarlijk dat men in een opsplitsing het
absolute heil zou gaan zien, terwijl de oorzaak van de meeste politieke problemen toch daar niet in ligt.
|
Inderdaad, dat ligt op soc-ec niveau uiteraard. Ik zie in die splitsing zeker het grote heil niet hoor, absoluut niet. Ik zeg alleen dat het een deel is van een oplossing omdat het in mijn ogen volledig rationeel is onderbouwd. Ik gebruik geen emotionele, op niets slaande argumenten zoals "de verschillen in volksaard" en andere onzin.
Misschien is dat wel het probleem, mensen zijn dat niet gewoon van een flamingant, dat hij totaal andere argumenten gebruikt...