Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Volksstormer
Moet men dan een jurist zijn om het verschil in te zien tussen vormen van erfrecht - een juridische constructie - en erfzonde - een theologische?  |
Ik wil het inderdaad niet hebben over theologische kwesties, wel over ethische, en in die context is het toepassen van de wet naar de letter dikwijls geen goed idee, dus over juridische kwesties wil ik het ook niet hebben
Citaat:
|
Waar baseert u zich op om - als de schuldigen van bepaalde misdaden bekend zijn - ál hun voorouders en verwanten te beschuldigen? (Om op uw voorbeeld terug te komen: de misdaden onder Leopold II werden aangericht toen Kongo nog diens privé-bezit was!)
|
Het lijkt me wat eenvoudig om te beweren dat nadat Leopold II Congo afstond, Belgie zich niet meer verrijkte op de kap van het land, maar laat ons het niet over dergelijke details hebben.
Mij valt het echter op dat maar al te vaak de keerzijde van de medaille vergeten wordt: Men is er als de kippen bij om bijvoorbeeld van de sociale zekerheid gebruik te maken (ook al heeft men daar in zijn leven niet noodzakelijk evenveel belastingen voor betaald), terwijl dat OOK een verworvenheid van voorouders is.
Hoe komt u erbij WEL de voordelen van onze voorouders over te nemen, maar tegelijkertijd afstand te doen van de minder interessante zaken? Op die manier is het natuurlijk heel gemakkelijk...
Als je de rekening maakt, kan het Westen nooit oprecht beweren alles op rechtmatige wijze te hebben bewerkstelligd. Van deze verworvenheden gebruik maken zonder daarbij schuld af te lossen lijkt mij dan ook nog steeds immoreel...
Citaat:
|
Bij dezen is nogmaals bewezen hoe het mensenrechtendenken zichzelf voortdurend tegenspreekt, mateloos abstract en selectief is. Hoe dat denken bovendien totalitaire aspiraties heeft - door een amalgaam te maken van ideologie en theologie - en zich bijgevolg boven elk ander recht stelt. Kortom, hoe het de perfecte voedingsbodem is voor de nieuwe wereldwanorde.
|
Als u mij wil beledigen, gelieve dan argumenten aan te brengen, in plaats van een aantal leuke woorden op willekeurige wijze aan elkaar te plakken.