|
Oorspronkelijk geplaatst door tonybaeke
Snelheidsvermindering voor de veiligheid in principe akkoord, maar heb je het al eens van deze kant bekeken ?
Zoveel mensen verdienen hun boterham langs de weg. De wegen worden smaller, 4- en 3-strokenwegen worden 2-strokenwegen. De snelheid moet naar beneden. De files worden almaar langer, en de verplaatsingen duren meteen ook almaar langer.
Dus wordt het verdienen van de boterham steeds moeilijker tot onmogelijk gemaakt.
Op de inmiddels zeldzaam geworden plaatsen waar dan toch even op het gas kan worden gedrukt gaat de ingehouden woede van de in de overheid gefrustreerde weggebruiker dusdanig te keer, dat de man/vrouw zeer agressief wordt in het verkeer. Gevolg : verkeersagressie neemt zienderogen toe.
De vorige regering, en ook deze, heeft de mond vol over de actieve welvaartstaat. Maar wat stelt de actieve mens met steeds meer ergernis vast ? Dat hij meer en meer papieren moet invullen, zoniet hangt een sanctie boven zijn hoofd, want een of andere administratie heeft, om zichzelf nuttig te maken, een nieuw reglement gemaakt. Doordat hij zoveel papieren moet invullen, heeft hij onvoldoende tijd om zijn werk te doen, zodat er een boete boven zijn hoofd hangt omdat hij de van hem verwachte taak niet naar behoren vervult, bij gebrek aan tijd. Als ondernemer moet hij maar personeel aanwerven, maar dan gaat zoveel geld naar dat personeel, dat het personeel er financieel beter aan toe is dan de patron.
Wat schiet er nog over dan, zoals de merendeel van zijn ouder wordende collegae, zo snel als mogelijk aan de kant van de maatschappij gaan staan, en mee schieten op iedereen die nog actief is, want, eens dat stadium bereikt dat de actieve mens voor u zorgt, kan je u permitteren van geen formulieren meer te moeten invullen als bewijs van uw vervulde taak, kan je u permitteren om zeer veel tijd onderweg of met het openbaar vervoer te verliezen.
Actieve mensen krijgen meer en meer het gevoel schietschijven te zijn voor alles wat verkeerd loopt in de maatschappij. Zij zijn vogelvrij verklaard, en de jagers zijn de mensen die zich zo beveiligd hebben, dat zij niet (langer) actief moeten zijn, en dat er toch voor hen wordt gezorgd.
Als ik de woorden actieve welvaartstaat hoor, dan denk ik wel aan iets anders. Voor mij is dat een maatschappij waarin iedereen wordt gestimuleerd tot activiteit, waar actief zijn wordt aangemoedigd, en inactiviteit zoveel als mogelijk wordt ontmoedigd. Waar braindrain wordt voorkomen door het voor bedrijven financieel haalbaar te maken om brains tewerk te stellen, waar respect voor inspanning degelijk wordt aangevoeld door degene die de inspanning levert. Dat gevoel is voor mijzelf verreweg te zoeken in onze maatschappij. Meer en meer mensen die nog actief zijn gaan over hun toeren, omdat de werkdruk danig hoog ligt dat zij het niet meer aankunnen en antidepressiva nodig hebben. Tegelijk hiermee vindt iedereen dat de ander maar verkeerd is en moet gesanctioneerd worden, want hij doet zijn werk niet naar behoren. Iedereen vindt dat hij zelf de beste rechter is, die de ander moet terechtwijzen.
Wij zitten op dit ogenblik verder in de reglementitis van de overheid, in andere woorden in het communisme, dan 10 jaar terug in Rusland, toen men heeft vastgesteld dat dit systeem nefast is voor de economie, en niet werkte.
Men is bezig de tak van de boom af te zagen, waarop de maatschappij zit. Het resultaat zal zijn een trieste maatschappij, waar iedereen gedeprimeerd is, en niemand nog enig initiatief zal durven te nemen, want het loont niet, en je krijgt er toch stank voor dank voor. Een maatschappij zonder actievelingen, een maatschappij zonder activiteit, een maatschappijn zonder economie.
Ik durf hopen dat ik mij vergis, maar ik vrees dat de maatschappij en voornamelijk de overheid Dringend het roer moet omgooien of het zal te laat zijn. Belgie en Vlaanderen zullen de boot of de trein missen.
|