[@lpha]

Oorspronkelijk geplaatst door filosoof

@lpha,
Je mag me altijd op die volgens jou serieuze blunders wijzen , misschien leer ik er iets uit bij, zoniet over economie of over politiek, dan toch over jou. Toch tevreden dat deze "serieuze blunders" de basis van het betoog niet aantasten in jouw ogen...(ik vermoed dat je denkt aan de correlatie doubledigitwerkloosheid- lage inflatie-laag rentepeil, d�*�*r zijn idd. soms meningsverschillen over

O.a. dat ja. Verder situeer je een aantal feiten foutief in de tijd en ga je voorbij aan belangerijke feiten zoals de oliecrisis van '73 dat het einde van de golden sixties betekende en het begin van een reeks zware economische crisissen. De werkloosheid kreeg vanaf toen een structureel karakter. Er was op dat moment geen gebrek aan arbeidskrachten! Zeker niet toen in '78 een tweede oliecrisis uitbrak. De regeerperiode Tindemans werd afgesloten met een gigantische staatsschuld waarvan de gevolgen nog steeds zwaar doorwegen op de begroting. Miljardenstromen verdwenen in 'schijnbaar' bodemloze putten van de waalse staalindustrie en het vlaamse textiel. Ik zet schijnbaar tussen haakjes want geldstromen van die omvang sublimeren niet zomaar. Natuurlijk werd wel een gedeelte uitbetaald aan de lonen. Het valt op dat de tenoren in de staalindustrie later ook terug tevinden waren in de haut-finance van de societé general de belgique ondanks hun fabrieken één na één op de fles gingen. In '84 kwam de pvv op het briljante idee de fraudeurs te belonen met fiskale amnestie, straffeloos, op voorwaarde dat ze hun kapitalen belegden in beleggingsfondsen. Wie aandelen kocht mocht tot een zeker bedrag deze bedragen in brengen in zijn belastingsaangiften. Om deze mindere ontvangsten te compenseren werd de loontrekkende getrakteerd op een crisisbelasting en de zelfstandige ondernemer op een matigings bijdrage. Het inkomen van de zelfstandige die meer verdiende dan referentiejaar '83 werd voor de volle 100% afgetopt op dat referentiejaar. Een ware ramp voor pas startende zelfstandigen, en er waren er nogal wat. In die periode bedroeg de inflatie 18% en de discontovoet 10-11% !!! en hadden we te kampen met een erg zwakke munt. Belgie werd toen het zieke broertje van europa genoemt. In '82 gedevalueerde de munt trouwens, nu ik er aan denk. Zelfs de democratie werd volledig buitenspel gezet! De regering regeerde bij volmacht. 85-86 was het keer punt en de economie trok terug aan. Of dat de verdienste was van de liberalen durf ik sterk te betwijfen, het was veeleer onder impuls van een wereldwijde opflakkering.
Ik kom nog maar eens tot mijn eerder besluit dat de politiek indirect de waterdrager is van het groot-kapitaal, nauwelijks invloed heeft op de vrije markt, maar wel zwaar kan ingrijpen in het dagelijks leven van haar onderdanen. Zowel ten goede als ten kwade. Maar wel steeds met de beste bedoelingen, daar twijfel ik niet aan.

Ik ga niet helemaal akkoord als je zegt dat de ganse politiek in deze de "waterdrager van het grootkapitaal" was: de politiek stond ernaast en keek ernaar, en zag (vermoedelijk) haar onmacht, en had gelijklopende belangen, wéér onder druk vh bedrijfsleven dat de EU wou en buurland Duitsland dat de Wiedereinmachung wou, ook wéér onder druk vh grootkapitaal.

Ondanks dat niet je helemaal akkoord bent zeg je net het zelfde als ik.

Als ik je stelling kort samenvat wordt het dit: Wegens haar gelijklopende belangen is de politiek onmachtig om in te grijpen op de vrije markt.
Vermits de vrije markt de Heilige koe is van het groot-kapitaal volgt hieruit: de politiek is de water drager van het groot-kapitaal.
Hier uit volgt dan weer: de democratie heeft geen vat op vrije markt (en het groot-kapitaal)

Dat de politiek thans haar verantwoordelijkheid moet nemen voor haar onmacht van toen doet veronderstellen dat ze nu minder onmachtig is, quod non("open visier en open mind " veranderen dat niet).Het niet geschreven alternatief achter je tekst lijkt dat " de politiek", vermits ze zich in de praktijk niet kan verhalen op het grootkapitaal(vermogensbelasting is praktisch énkel toepasbaar op kleine vermogens, dat weet je, hoop ik toch, ook wel), dat dan maar moet doen , niet op de ganse maatschappij, wat nu gebeurt, maar op de zwaksten in die maatschappij: de migranten... en als dat ongeschrevene idd. je alternatief mocht zijn, d�*n bevind je je wel in zéér slecht gezelschap....maar ik wil je niet veroordelen op een niet gechreven intentie, die ik misschien verkeerdinterpreteer.

Je kan het niet laten hé! Je wil me absoluut in een bepaald hokje stoppen. Dan moet ik je helaas te teleurstellen.Ik heb mezelf bevrijd van hokjesdenken én van het materialisme. Ik overstijg de klasieke link-rechts tegenstellingen, de dictatuur van het materialisme.Dat stelt me instaat problemen vanuit verschillende standpunten te bekijken, naar analogie met de relativiteitswetten van Einstein.Door orde te scheppen in de chaos, dat een waarneming op het eerste zicht lijkt te zijn, middels het ontdoen van de ballast en alleen het essentiele te bwaren en steeds dieper te graven, kan gezocht worden naar raakpunten en gemeenschappelijke kenmerken in de verschillende waarnemingen.Door vervolgens het object van je waarneming terug op te bouwen verkrijg je een drie dimentionaal beeld en zelfs een vierdimentionaal indien gewenst. Een waarneming uit één standpunt levert slechts een tweedimentioneel beeld waarvan we zelfs de achterzijde niet eens kunnen waarnemen!

Om terug on topic te komen is de onmacht van de politiek om in te grijpen in de economie nog steeds even groot.
In de maatschappij hebben ze wel de middelen om maatschappelijke problemen op te lossen. De politieke wil moet er wel zijn, en politici lopen liever om de hete brij heen.
Nochtans heb ik een prachtig project voor ogen: operatie Kansarmoede. Een project dat als doelstelling heeft de kansarmoede in één generatie met wortel en tak uit te roeien. En met bijkomende doelstelling jaarlijks het aantal kansarmen met minimum 5% te verminderen.
Allereerst dient er een grondige studie gemaakt te worden om het probleem in kaart te brengen: wat is kansarmoede, wat zijn de oorzaken, welke factoren spelen hier een rol zonder evenwel als directe oorzaak aangeduidt te kunnen worden. Nadien dient er een soort Marshallplan opgestelt te worden om het probleem in al zijn facetten aan te pakken.
Onnodig te vermelden dat hier een prijskaartje aanhangt. De maatschappij zal hier offers moeten brengen maar zij krijgt een veiliger samenleving in return met als bijkomstig voordeel dat er bespaart kan worden op het politieapparaat en gevangeniswezen. Maar niet alleen de samenleving moet hier voor opdraaien, ook het groot-kapitaal mag de dans niet ontspringen. Dat zal wel creatieve oplossingen vergen vrees ik.

Hoe dan ook, gelijk wat er gebeurt, de verantwoordelijkheid komt altijd bij de politiek terecht, gewild of ongewild: daarvoor is ze er: "gouverner c'est prévoir" en "la politique est l'art du possible" *een onverenigbaarheid in dit geval. IMHO stond "de politiek gewoon niet sterk genoeg (in die periode circuleerden er zelfs vage geruchten over een staatsgreep...)

huh?
Sorry, van deze pseudo-intelectuele prietpraat begrijp ik geen snars.
Of is het de bedoeling dat de staatsveiligheid er ook niets van begrijpt?