Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Reza
Paulus, jongen, je weet net zo goed als iedereen hier dat dat een absurd voorstel is.
De iraanse mensen die ik hier ken, en die de hongerstaking ondersteunen, worden nog eerder afgeranselt en vermoord dan dat ze de kans krijgen om te gaan hongerstaken.
Die kinderen van het gezin waar ik het eerder over had, zijn al helemaal hun kluts kwijt en leven steeds in onzekerheid en ongeborgenheid.
Alleen als je een beetje inlevingsvermogen hebt, kan je dat begrijpen.
Daar gaat het dan ook net over.
Hier in België weten ze dat ook en zegt het bestuur dat het te gevaarlijk is om ze terug te sturen, maar ze mogen ook niet hier blijven.
Met andere woorden wil iedereen ze kwijt, maar krijgen ze van niemand duidelijkheid en zekerheid.
Net die twee laatste dingen (duidelijkheid en zekerheid) maken hen zo hopeloos.
Ook net die twee dingen maken de tegenstanders van vreemdelingen zo ongevoelig. Ook de tegenstanders zijn zo fel tegen vreemdelingen, omdat ze in deze maatschappij steeds minder duidelijkheid en zekerheid van het bestuur krijgen.
In feiten zijn vreemdelingen en hun tegenstanders in die zin hetzelfde.
Natuurlijk kunnen de tegenstanders dan gevoelloos beweren om ze meteen terug te sturen naar een plek waar hun leven nog meer aan een zijden draadje hangt. Makkelijk voor diegene die hier blijft, maar eveneens een teken van egoïstische onmenselijkheid.
Ik zie liever een menselijke oplossing voor zoveel mogelijk mensen, (vreemdelingen en tegenstanders). Maar ja, door opgedreven gevoelens, mede door die onzekerheden en onduidelijkheden, is niemand meer geïnteresseerd in compromissen of de zoektocht naar een win-win situatie voor beide partijen.
"Als het voor mijn deur maar proper is", dat is tegenwoordig de leuze van onze maatschappij.
Niet om fier op te zijn!
|
Het spijt me, maar ik geloof dat niet. Ik weet zeker, dat als men kan aantonen, dat men afgeranseld en vermoord gaat worden in eigen land, de Belgische autoriteiten deze mensen niet terugstuurt. Dat is één.
Twee. Als men besluit te emigreren naar een ander land, moet men zich er op voorhand van vergewissen, aan de wettelijke bepalingen te voldoen. Niet dreigen en chanteren achteraf.
Drie. Wij kunnen onmogelijk alle Iraniërs (en anderen) gaan oppvangen. Dat is praktisch niet haalbaar. Als men vandaag deze groep die hongerstaakt op een onwettelijke manier hier laat blijven, dan komt er morgen een nog grotere groep. Zoveel is zeker.
Vier. Het is oneerlijk tegenover de mensen die het uitwijzingsbevel, wél hebben nageleefd.
Sorry voor de telegramstijl.
Paulus.