Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door robert t
- je voelt je geen Vlaming omdat je Limburger bent. Vreemde redenering die je nogal vaker tegenkomt op dit forum. In de huidige staatsvorm behoort iedereen die op het Vlaamse grondgebied woont tot de Vlaamse gemeenschap
|
Jullie hebben als Vlamingen dat 'Vlaamse gemeenschapsgevoel' natuurlijk al veel langer dan de meeste Limburgers hier in de buurt. Dat komt omdat wij vroeger niet beter wisten dan dat we Belgen waren (en zijn). De gewoonte om onszelf hier te betitelen als 'Vlamingen' was
praktisch onbestaande behalve in een paar flamingantische milieus zoals de Volksunie, zoals die vroeger wel al bestond en zelfs redelijk wat stemmen haalde.
Dat is zelfs geen kwestie van onwil bij de meesten hier, maar eerder een gewoonte. En als er twijfel ontstaat (Ben ik nu een Vlaming of een Belg ?) dan is het gemakkelijker om terug te grijpen naar iets wat zeker is en wat als een paal boven water staat (Ik ben een Limburger).
Nou ja, ik denk dat de redenering ongeveer zo verlopen moet zijn, maar uitzonderingen blijven mogelijk.
Citaat:
|
- over onze geschilpunten heen zijn we in de eerste plaats allemaal mensen. En mensen zijn nu éénmaal belangrijker dan communautaire of andere twistappels. Zolang het in mijn mogelijkheden ligt kan je op mij rekenen
|
Natuurlijk, en ergens hoop ik dat dat zo blijft uiteraard. Maar in ons landje worden de communautaire toestanden altijd zo opgeklopt, en het leidt ook tot een verdeling tussen de mensen op grond van taal. Dat is feitelijk zo gegroeid en het was vroeger nodig daar een politieke kwestie van te maken.
Maar de communautarisering moet ook niet te ver doorgedreven worden, want dan wordt het wellicht ook contraproductief.
Op het vlak van onderwijs schijnt het voor Vlaamse Universiteiten vandaag ook al gemakkelijker te zijn om met een Amerikaanse universiteit samen te werken, dan om met een universiteit in Wallonië samen te werken. Nochtans, in Canada (Ottawa bijvoorbeeld) gaan frans en engels perfect samen. Studenten kiezen er hun cursussen soms in de ene, soms in de andere taal.
Nu ken ik ook de situatie in Zwitserland niet zo goed, maar in dat landje zitten ze met een viertal talen dacht ik. En heb je daar al ooit gehoord van 'communautaire problemen' ? En als ik eens in Luxemburg passeer, dan zie ik ook opschriften in Frans en Duits door elkaar. En niemand, maar dan ook niemand maakt zich daar dik over.
Het is maar om eens een ander geluid te laten horen, robert t.
