Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Metalibi
Wat heeft religieuze kleding/symbolen met integratie(-onwilligheid) te maken? ...
|
Veel. Voorafgaand aan de wet op het verbod op opvallende religieuse symbolen in publieke scholen in Frankrijk vond er een uitgebreid maatschappelijk debat plaats dat zowat overal gevoerd werd, van de bistro, via TV en het parlement. De president van de Republiek stelde ook een commissie aan die deze aangelegenheid moest onderzoeken. Die commissie werd voorgezeten door de heer Bernard Stasi. Na afronding van haar onderzoek werd een rapport gepubliceerd dat gemeenzaam het "Rapport-Stasi" wordt genoemd.
Ook al wensen alle fundi's en politiek-correcten het onderwerp te beperken tot het "doekje", het gaat om meer dan dat, zoals blijkt uit het Rapport-Stasi.
Men stelt in Frankrijk vast dat het dragen van het doekje:
- een politiek symbool is
- bedoeld is als provocatie
- verplicht wordt door de ouders, broers, de omgeving
- dient als vernedering of verdrukking van de vrouw
Verder is gebleken dat het doekje slechts een zeer zichtbaar teken is van een houding die zich verder uit in andere feiten, zoals het weigeren van
- een EHBO-cursus te volgen
- mensen in nood bij te staan
- de autoriteit van een vrouwelijke schooldirecteur te aanvaarden
- ondervraagd te worden door een mannelijke leraar
- zwemles te volgen
- biologieles te volgen
- turnles te volgen
- bepaalde lessen geschiedenis te volgen zonder deze te verstoren
- op vrijdag naar school te gaan
- zich te onderwerpen aan geneeskundig onderzoek
Het Rapport-Stasi geeft verder nog voorbeelden in de wereld van de gezondheidszorg en op de werkplek.
Het gaat dus om een veruiterlijking van een ideologisch gedachtegoed dat haaks staat op de verworvenheden van onze seculiere maatschappij.
Het christelijke gedachtengoed vormt geen bedreiging voor onze maatschappij.