Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door genehunter
Dus Maria, Jozef, Mozes en de hele santeboetiek zitten met hunne leren frak (Maria met haar sjacosse) nog aan in den allé van de duivel te wachten tot de vestiaire opengaat.
|
Sta mij toe om de Rooms-Katholieke theologie eens uit te leggen:
Sinds het 2de Vaticaans Concillie is er ook één en ander ingrijpend veranderd. De Kerk heeft geen enkele macht om iemand naar de Hel of de Hemel te veroordelen. Enkel God oordeelt. Christus zei ook tot zijn gelovigen: "Oordeelt niet, opdat gij niet veroordeeld zult worden."
Wat de Kerk wel kan doen, is het kader van het Hiernamaals uitleggen, op basis van de H. Schrift.
De Hemel (Gods Rijk) is de toestand waarin alle mensen na de dood terechtkomen die het Ware Geloof hebben gekend, er zich toe hebben bekeerd én geleefd hebben naar Christus' Woord. (het laatste is geen onbelangrijk detail). Zoniet, ging uw ziel verloren.
Maar wat gebeurde er dan met alle mensen die het ware geloof nooit hebben gekend? Voor-christelijke personen bv Plato die wel hun verdienstelijkheden hebben gehad, maar de Ware Leer van Christus niet hebben gekend? Of ongemissioneerde volkeren die nooit gehoord hebben over het Evangelie, waarin ook veel goede mensen zaten die wel de Hemel verdienden? Of pasgeborenen die helaas veel te vroeg stierven en ook niet opgenomen waren in de Geloofsgemeenschap.
Volgens de Katholieke Leer zou God wel niet zo onbarmhartig zijn om deze 'ongelovige goedzakken' naar de Hel te zenden. Dus moest er wel nog iets bestaan. Het vagevuur was iets om de zonden te louteren. Maar ongelovige onzondigen moesten ook niet naar het vagevuur, ze h�*dden geen zonden. Dus was er maar 1 mogelijkheid, ze gingen naar een voorgeborchte van de Hemel (ook limbus genoemd). Met het Einde der Tijden, wanneer Christus zich openbaren zou aan hen en aan de Wereld, konden zij eindelijk tot het Ware Geloof komen en toegang krijgen tot de Hemel, en voor eeuwig gered zijn.
Er was één groot nadeel aan deze theologie, want deze theorie bracht veel pastoraal leed met zich mee. Ouders die hun kind verloren bij de geboorte, kregen twee tegenslagen te verwerken: ze verloren niet alleen hun kindje, hun kind mocht daarenboven zelfs niet in de Hemel! Er bestonden vroeger op sommige plaatsen zelfs aparte begraafplaatsen waar ongedoopte kindjes begraven werden, in niet-gewijde grond. Het was eigenlijk wel een schrijnend gevolg van de Limbus-theologie...
Men heeft al heel lang binnen de Kerk deze theologie in vraag gesteld en heel lang intern bekritiseerd en afgewezen; al sinds Vaticanum II is het op pastoraal vlak zo dat ongedoopte kinderen ook een engelenmis krijgen en op gewijde grond begraven worden. Nu heeft Benedictus XVI het officieel gemaakt
en de limbus niet afgeschaft, maar herinterpreteerd.
Pasgeborenen die niet gedoopt zijn gaan niet meer naar de Limbus, ze zijn namelijk het toppunt van onschuldigheid, en gaan dus naar de Hemel als "cherubijntje" of engeltje zo de traditie wil.