Zoals bij zovele zaken in het leven, de gulden middenweg is steeds de beste.
Frappant is trouwens dat of je nu extreem-links of extreem-rechts bent, je eigenlijk voor een groot stuk hetzelfde doel nastreeft zijnde een vorm van een totalitair regime. De één aanbidt Hitler, de andere aanbidt Mao terwijl deze twee in feite net hetzelfde gedaan hebben (modernisatie van hun land en het uitmoorden van miljoenen mensen).
Ikzelf ben progressief op een heel aantal vlakken: voor homohuwelijk, euthanasie, aandacht voor het milieu, tegen sociale uitsluiting en een te verregaand liberalisme enz... maar ben op andere vlakken waarschijnlijk weer vrij rechts te noemen daar ik niet geloof in een multiculturele maatschappij waarin we vredig samenleven (vredig naast elkaar leven is heden ten dage vaak al te hoog gegrepen).
Als ik mij dan afvraag voor welke partij ik moet stemmen, met het oog op mijn standpunten, kom ik uit op een groot vraagteken daar omwille van de huidige polarising het blijkbaar onmogelijk is geworden om binnen een partij een gezonde mix tussen linkse en rechtse standpunten te vinden. Het cordon sanitaire heeft er trouwens mee voor gezorgd dat vandaag de dag enkel het VB nog als rechtse partij kan beschouwd worden daar al de andere omwille van hun vele uitgebreide coalities (noodgedwongen) naar links opgeschoven zijn.
Hoe spijtig het ook is, de gulden middenweg is tegenwoordig blijkbaar onbestaande geworden in onze politiek.
|