In nl.auto Eva <
[email protected]> wrote:
>> Om aan te geven hoe universeel de techniek is, snappez-vous?
> Ik sanp het. Ik denk ook dat je idee niet haalbaar is.
Sterker nog, het is doodsimpel, maar niet voor de gemiddelde nl.politiek
klant die weinig van techniek weet en er desondanks over wil oordelen.
Overigens noemde ik ook de kernreactor, omdat er in de jaren 50 toch hele
volksstammen waren die dachten dat rond het jaar 2000 iedereen wel een
auto op kernenergie zou hebben. Is nog steeds niet uitgesloten trouwens,
maar dan niet meer in 2000 natuurlijk.
Je moet om te beginnen als achtergrond weten dat het bij
diesellocomotieven, en soms ook wel bij bussen en vrachtwagens, vrij
normaal is om een nieuwe of gereviseerde motor te plaatsen als vervanging
of upgrade. Een Amerikaanse fabrikant die het altijd hoog heeft gehad met
het milieu is Detroit Diesel. Deze maakt (sinds de oliecrisis van '73 of
misschien nog wel langer) high-tech tweetaktdiesels voor zwaar gebruik.
Tegenwoordig ook veel viertakt modellen. De oorspronkelijke Detroit
motoren werden bijvoorbeeld in de fameuze Greyhound bussen ingezet (als
die op TV eens langs komen rijden hoor je het uit duizenden), en hier in
Nederland wel in grondverzetmachines, reddingsvoertuigen en ook in trucks
van TFT. Maargoed, Detroit dus, had in de jaren '70 een mooie zuinige
serie motoren die goed aan de uitstooteisen voldeden, maar realiseerden
zich dat ze continu aan de weg moesten timmeren. Ze kwamen dus regelmatig
met upgrade setjes uit, en in de jaren 80 als een van de eersten met
compleet electronisch motormanagement. Ook werden motoren in de fabriek
binnengenomen voor complete revisie inclusief upgrades naar de nieuwste
eisen (vermogen en milieu). Bij personenwagens is zoiets nooit
gebruikelijk geweest, en in verband met de kosten zijn ze er ook nooit op
gebouwd dat het simpel was. Alleen voor tuners en zo nu en dan een dure
reparatie of revisie loont het om ingrijpend aan de motor te knutselen.
Als je echter een hybride hebt, waarvan de complete overbrenging en
aandrijving electrisch is (de nieuwste van Citroen is al een klein stapje
dichterbij dan de Prius maar is een goed voorbeeld van introductie van
nieuwe techniek aan het hoge uiteinde van de markt, als ik geld had reed
ik er echter morgen nog in, behalve het concept spreken ook de prestaties
en het design me aan), ben je als fabrikant aan veel minder beperkingen
gebonden met de plaatsing van de krachtbron, en is deze opeens als vanzelf
simpel uitwisselbaar te maken (geen aandrijfassen losnemen, bedrading
netjes met een paar pluggen inplaats van op 20 plaatsen aan het motorblok,
etcetera). Je zou dan een compact motorblok met een generator samenbouwen
(huidige techniek) dat volledig zelfstandig op de juiste momenten
voldoende stroom levert (een dergelijk gebruik maakt ook motoren mogelijk
die zomaar een paar procent extra rendement hebben!). De accu's of
condensatoren voor recuperatie zitten dan op een andere plek in de auto
weggewerkt. Inplaats van zo'n generator-pack zou je dan door de fabrikant
zelf of door derde partijen een alternatieve krachtbron kunnen laten
leveren, als die op dat moment voordeliger en beter is, of als de oude
niet meer aan de milieueisen voldoet. Voor speciaalgebruik kan je
bijvoorbeeld ook een extra accupack (*) aanbrengen, dat je 's avonds
aan het stopcontact kan voltanken. Een auto zou indien nodig gedurende
zijn leven (gemiddeld toch een jaar of 10 dacht ik) nog meerdere
krachtbronnen kunnen zien, zonder dat het ontwerp echt veel duurder wordt.
(*) Ik lees net toevallig in een vakblad dat een Duits bedrijf een nieuw
soort Lithiumcel op de markt brengt, met nog maar een zeer klein
brandrisico en een hogere energiedichtheid. Ze verwijzen naar
www.bmz-gmbh.eu
--
Met vriendelijke groet,
Maarten Bakker.